۲۳۸- باب ما يقوله عند نومه واستيقاظِه
باب دعاهایی که موقع خوابیدن و بیدار شدن خوانده میشود
۸۲۱- عن حُذَيْفَةَ، وأَبي ذَرٍّ رضيَ اللَّه عَنْهُمَا قَالاَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا أَوَى إِلى فِرَاشِهِ قَالَ: «بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ أَحْيَا وَأَمُوتُ» وَإِذَا اسْتَيْقَظَ قَالَ: «الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِيْ أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ» رواه البخاري.
۸۲۱. از حذیفه و ابوذر ـبـ روایت شده است که آن دو گفتند: پیامبرصوقتی (برای خواب) به بسترش تشریف میبرد، میفرمودند: «بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ أَحْيَا وَأَمُوتُ: پروردگارا! به نام تو میمیرم و زنده میشوم» و هنگامی که بیدار میشد، میفرمودند: «الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِيْ أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ: سپاس و ستایش خداوندی را سزاست که ما را بعد از میراندن زنده گردانید و بازگشت (همه) به سوی اوست» [۸۰۱].
[۸۰۱] بخاری روایت کرده است؛ [(۶۳۱۲)].