۱۶۷- باب ما يدعو به إذا خاف ناساً أو غيرهم
باب دعایی که انسان هنگام ترس از گروهی از مردم یا غیر آنان میخواند
۵۸۳- عن أَبي موسى الأشعرِيِّ رَضي اللَّه عنهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إذَا خَافَ قَوْماً قَالَ: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ في نُحُورِهِمْ، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُوْرِهمْ» رواه أبوداود، والنسائي بإسناد صحيح.
۵۸۳. از ابوموسی اشعری ـسـ روایت شده است که پیامبرصهرگاه از طایفهای ترسی داشت، میفرمودند: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ في نُحُورِهِمْ، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُوْرِهمْ»: خداوندا! ما تو را در (برابر) سینهی ایشان قرار میدهیم و از شر آنها به تو پناه میبریم» [۵۷۳].
[۵۷۳] ابوداود [ (۱۵۳۷)] و نسائی [(۶۰۱)] به اسناد صحیح روایت کردهاند.