۲۱۶- بابُ أمرِ الصَّائمِ بحِفْظِ لَسَانِهِ وَجَوَارِحِهِ عَنِ المُخَالفَاتِ والمُشَاتَمَةِ وَنَحْوهَا
باب امر به روزهدار به نگهداری زبان و سایر اعضایش از گناهان و دشنام دادن به دیگران و ...
۷۲۴- عنْ أَبي هُرَيرَةَ رضيَ اللَّه عنهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ، فَلاَ يَرْفُثْ وَلاَ يَصْخَبْ، فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ، أَوْ قَاتَلَهُ، فَلْيَقُلْ: إِنِّي صَائِمٌ» متفقٌ عليه.
۷۲۴. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «وقتی یکی از شما روزهدار بود، دشنام و ناسزا نگوید و یا با صدای بلند بر دیگری داد نزند و اگر یکی به او بد گفت و یا با او جنگید، بگوید: من روزه هستم» [۷۰۶].
۷۲۵- وعنهُ قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالعَمَلَ بِهِ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ في أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ» رواه البخاري.
۷۲۵. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «کسی که دروغ و ناحق و عمل به آن را ترک نکند، خداوند احتیاجی ندارد که او خوردن و نوشیدن خود را ترک نماید (منظور آنست که روزه فقط ترک خوراک و نوشیدن نیست)» [۷۰۷].
[۷۰۶] متفق علیه است؛ [خ (۱۹۰۴)، م (۱۱۵۱)]. [۷۰۷] بخاری روایت کرده است، [(۱۹۰۳)]