گلچینی از ریاض الصالحین

۱۸۷- باب الأمر بالمحافظة على الصلوات المكتوبات والنهي الأكيد والوعيد الشديد في تركهنَّ
باب امر به محافظت بر نمازهای فرض شده و نهی اکید و تهدید سخت در ترک آنها

قال الله تعالی:

﴿حَٰفِظُواْ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلۡوُسۡطَىٰ وَقُومُواْ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ٢٣٨﴾[البقرة: ۲۳۸].

«در انجام نمازها (به ویژه) نماز میانه (عصر) محافظت ورزید».

و قال تعالی:

﴿فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمۡۚ﴾[التوبة: ۵].

«اگر توبه کردند و نماز را برپا داشتند و زکات دادند، راه را بر آنان باز بگذارید».

۶۴۳- وعن ابنِ مسعودٍ رضي اللَّه عنهُ قالَ: سَأَلتُ رسولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: أَيُّ الأَعْمَالِ أَفْضَلُ؟ قال: «الصَّلاةُ عَلَى وَقْتِها» قُلْتُ: ثُمَّ أَيٌّ؟ قَالَ: «بِرُّ الوَالِدَيْنِ» قُلْتُ: ثُمَّ أَيٌّ؟ قَالَ: «اَلْجِهَادُ في سَبِيْلِ اللَّهِ» متفقٌ عليه.

۶۴۳. از ابن مسعود ـسـ روایت شده است که فرمود: از پیامبرصسؤال کردم: چه کاری (نزد خدا) بهتر است؟ فرمودند: «نمازی که در (آغاز) وقت خود انجام گیرد»، گفتم: دیگر چه؟ فرمودند: «نیکی با پدر و مادر»؛ گفتم: دیگر چه؟ فرمودند: «جهاد در راه خدا» [۶۳۰].

۶۴۴- وعن ابنِ عمرَ رضيَ اللَّه عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «بُنِيَ الإِسَلامُ عَلَى خَمْسٍ: شَهادَةِ أَنْ لاَّ إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ، وأَنَّ مُحمَّداً رَسُولُ اللَّهِ، وإِقامِ الصَّلاةِ، وَإِيتاءِ الزَّكاةِ، وَحَجِّ البَيْتِ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ» متفقٌ عليه.

۶۴۴. از ابن عمر ـبـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «اسلام بر روی پنج پایه بنیان‌گذاری شده است: (۱) شهادت بر این‌که جز الله خدایی نیست و محمدصفرستاده‌ی اوست؛ (۲) ادای نماز؛ (۳) پرداخت زکات؛ (۴) حج بیت (الله)؛ (۵) روزه‌ی رمضان» [۶۳۱].

۶۴۵- وعن جابرٍ رضي اللَّه عنهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «إِنَّ بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ والكُفْرِ تَرْكَ الصَّلاةِ» رواه مسلم.

۶۴۵. از جابر ـسـ روایت شده است که فرمود: از پیامبرصشنیدم که می‌فرمودند: «میانه‌ی بین مرد و بین شرک و کفر، ترک نماز است (ترک نماز و سستی در انجام دادن آن، بالآخره انسان را به کفر و بی‌مبالاتی به دین می‌کشاند)» [۶۳۲].

۶۴۶- وعن أَبي هُريْرةَ رضي اللَّه عنهُ قالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ أَوَّلَ ما يُحَاسَبُ بِهِ العبْدُ يَوْمَ القِيَامَةِ مِنْ عَملِهِ صَلاَتُهُ، فَإِنْ صَلُحَتْ، فَقَدْ أَفَلَحَ وَأَنْجَحَ، وإنْ فَسَدَتْ، فَقَدْ خَابَ وخَسِرَ، فَإِنْ انْتَقَصَ مِنْ فِرِيْضَتِهِ شَيْئاً، قَالَ الرَّبُّ، عَزَّوجلَّ: انظُرُوا هَلْ لِعَبْدِيْ مِنْ تَطَوُّع، فَيُكَمَّلُ بِهَا مَا انْتَقَصَ مِنَ الفَرِيْضَةِ؟ ثُمَّ تَكُونُ سَائِرُ أَعْمَالِهِ عَلَى هَذَا» رواه الترمذي وقال: حديث حسن.

۶۴۶. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «اولین چیزی از اعمال بنده که او در روز قیامت راجع به آن محاسبه و محاکمه می‌شود، نماز اوست که اگر درست باشد، رستگار و پیروز می‌شود و اگر باطل و ناقص باشد، ناکام و زیان‌کار می‌گردد، پس اگر انسان (در حیات خویش) از فریضه‌ی خود (نماز)، چیزی کم و آن را ناقص انجام داده باشد، خداوند عزوجل (به ملایکه) می‌فرماید: نگاه کنید که آیا بنده‌ی من از نمازهای نافله چیزی دارد تا آن‌چه از فریضه‌ی خود نقص کرده، به وسیله‌ی آن تکمیل گردد؟! و سایر اعمالش نیز به همین ترتیب خواهد بود (یعنی اگر اعمال واجب خود را ناقص انجام داده باشد، از اعمال خیر و سنت‌های او تکمیل می‌شود)» [۶۳۳].

(به حدیث شماره: ۱۴۱ مراجعه شود)

[۶۳۰] متفق علیه است؛ [خ (۵۲۷)؛ م (۸۵)]. [۶۳۱] متفق علیه است؛ [خ (۸)؛ م (۱۶)]. [۶۳۲] مسلم روایت کرده است؛ [(۸۲)]. [۶۳۳] ترمذی [(۴۱۳)] روایت کرده و گفته است: حدیثی حسن است.