۱۸۱- باب فضل الصلوات
باب فضیلت نمازها
قال الله تعالی:
﴿إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِۗ﴾[العنكبوت: ۴۵].
«مسلماً نماز (انسان را) از گناهان بزرگ و از کارهای ناپسند، باز میدارد».
۶۲۶- وَعنْ أَبي هُرَيْرةٍ رضي اللَّه عنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «أَرأَيْتُمْ لَوْ أَنَّ نَهْراً بِبَابِ أَحَدِكُمْ يَغْتَسِلُ مِنْهُ كُلَّ يَوْمٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ، هَلْ يَبْقَى مِنْ دَرَنِهِ شَيْءٌ؟» قَالُوا: لاَ يَبْقَى مِنْ دَرَنِهِ شَيْءٌ، قَالَ: «فَذَلِكَ مَثَلُ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ، يَمْحُو اللَّهُ بِهِنَّ الْخَطَايَا» متفقٌ عليه.
۶۲۶. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که فرمود: از پیامبرصشنیدم که میفرمودند: «اگر رودخانهای جلو خانهی یکی از شما باشد و او هر روز پنج بار در آن خود را بشوید، آیا چیزی از چرک بدنش باقی میماند؟» گفتند: خیر، چیزی از چرکش باقی نمیماند، فرمودند: «همین مثال نمازهای پنج گانه است که خداوند گناهان را به وسیلهی آنها محو مینماید» [۶۱۴].
۶۲۷- وعن عثمانَ بنِ عفان رضي اللَّه عنهُ قال: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يقولُ: «مَا مِنْ امْرِئٍ مُسْلِمٍ تَحْضُرُهُ صَلاَةٌ مَكْتُوبَةٌ فَيُحْسِنُ وُضُوءَهَا؛ وَخُشُوعَهَا، وَرُكُوعَهَا، إِلاَّ كَانَتْ كَفَّارَةً لِمَا قَبْلَهَا مِنَ الذُّنُوب مَا لَمْ تُؤْتَ كَبِيرةٌ، وَذلِكَ الدَّهْرَ كُلَّهُ» رواه مسلم.
۶۲۷. از عثمان بنِ عفان ـسـ روایت شده است که فرمود: از پیامبرصشنیدم که میفرمودند: «هر مسلمانی که وقت نماز فرض او فرا رسد و او، وضو و خشوع و رکوع آن را به نحو احسن به جا آورد، یقیناً آن نماز، کفارهی گناهان پیش از آن میشود، مادامی که گناه کبیرهای انجام نشده و این (کفاره بودن نماز فرض برای گناهان قبل از خودش) در تمام عمر (ش)، چنین است» [۶۱۵].
(به احادیث شماره: ۸۵، ۲۶۸ و ۲۷۱ مراجعه شود).
[۶۱۴] متفق علیه است؛ [خ (۵۲۸)، م (۶۶۷)]. [۶۱۵] مسلم روایت کرده است؛ [(۲۲۸)].