۳۴۹- باب النهي عن صمت يومٍ إلى الليل
باب نهی از سکوت روز تا شب
۱۰۴۵- عَنْ عَليٍّ رضي اللَّه عَنْهُ قَالَ: حَفِظْتُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لاَ يُتْمَ بَعْدَ احْتِلامٍ، وَلا صُمَاتَ يَوْمٍ إِلى اللَّيْلِ» رواه أبو داود بإسناد حسن.
قالَ الْخَطَّابي في تفسيرِ هذا الحديثِ: كَانَ مِنْ نُسُكِ الْجَاهِلِيَّةِ الصّمَاتُ، فَنُهُوا في الإسْلامِ عَنْ ذلكَ، وأُمِرُوا بِالذِّكْرِ وَالْحَدِيثِ بالْخَيْرِ.
۱۰۴۵. از علیسروایت شده است که فرمود: از پیامبرصبه یاد دارم که فرموند: «بعد از بلوغ، یتیمی نمیماند و سکوت کردن روز تا شب، درست نیست» [۱۰۱۸].
خطابی در تفسیر این حدیث گفته است: سکوت، از عبادات دورهی جاهلیت بود، و در اسلام از آن نهی شده است و مردم به ذکر خدا و سخن گفتن نیکو امر شدهاند.
۱۰۴۶- وعَنْ قيس بن أبي حازِمٍ قَالَ: دَخَلَ أبُو بَكرٍ الصِّدِّيقُ رضي اللَّه عَنْهُ على امْرَأَةٍ مِنَ أحْمَسَ يُقَالُ لَهَا: زَيْنَبُ، فَرَآهَا لا تَتَكَلَّمُ. فَقَالَ: «مَالَهَا لاَ تَتَكَلَّمُ»؟ فقالُوا: حَجَّتْ مُصْمِتَةً، فقالَ لَهَا: «تَكَلَّمِيْ فَإِنَّ هَذَا لاَ يَحِلُّ، هَذَا مِنْ عَمَلِ الْجَاهِلِية»، فَتَكَلَّمَتْ. رواه البخاري.
۱۰۴۶. و از قیس بن ابی حازم روایت شده است که فرمود: حضرت ابوبکرسنزد زنی از قبیلهی احمس رفت که او را زینب میگفتند و دید که او صحبت نمیکند، فرمود: چرا چیزی نمیگوید؟ گفتند: در (همین) حال سکوت حج کرده است؛ به او فرمود: صحبت کن، زیرا این حلال نیست و از رفتار دورهی جاهلیت است، و زن صحبت کرد [۱۰۱۹].
[۱۰۱۸] ابوداود [(۲۸۷۳)] به اسناد حسن (نیکو) روایت کرده است. [۱۰۱۹] بخاری روایت کرده است؛ [(۳۸۳۴)].