گلچینی از ریاض الصالحین

۱۲۲- باب ما يقوله عند النوم
باب آنچه که هنگام خواب بگوید

۴۸۱- وعن عائشةَ رضيَ اللَّه عنها قالتْ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي مِنَ اللَّيْلِ إحْدَى عَشَرَةَ رَكْعَةً، فَإذَا طَلَعَ الْفَجْرُ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ خَفِيْفَتَيْنِ، ثمَّ اضْطَجَعَ عَلَى شِقِّهِ الأَيْمَن حَتَّى يَجِيءَ الْمُؤَذِّنُ فيُؤْذِنَهُ. متفق عليه

۴۸۱. از عایشه لروایت شده است که فرمود: پیامبرصشب‌ها یازده رکعت نماز می‌خواند و وقتی سپیده می‌دمید، دو رکعت کوتاه می‌خواند و سپس بر پهلوی راستش دراز می‌کشید تا مؤذن می‌آمد و (اجتماع و آمادگی مردم برای جماعت را) به ایشان اعلام می‌کرد [۴۷۰].

۴۸۲- وعن حُذَيْفَةَ رضي اللَّه عنه قَالَ: كاَنَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إذَا أَخَذَ مَضْجَعَهُ مِنَ اللَّيْلِ وَضَعَ يَدهُ تَحْتَ خَدِّهِ، ثمَّ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أمُوتُ وَأَحْيَا» وإذا اسْتَيْقَظَ قَالَ: «الْحَمْدُ للَّهِ اَلَّذي أَحْيَانَا بعْدَ مَا أَمَاتَنَا وإِلَيْهِ النُّشُورُ». رواه البخاري.

۴۸۲. و از حذیفهسروایت شده است که فرمود: پیامبرصشب‌ها وقتی می‌خواست بخوابد، دست (راست)ش را زیر (طرف راست) صورت خود می‌گذاشت و سپس می‌فرمودند: «خدایا! به نام تو می‌میرم و به نام تو زنده می‌شوم» و وقتی بیدار می‌شد، می‌فرمودند: «سپاس و ستایش برای خدایی است که ما را زنده کرد، بعد از این که میراند و بازگشت به سوی اوست» [۴۷۱].

۴۸۳- وعن يَعِيشَ بنِ طِخْفَةَ الغِفَارِيَّ رضي الله عنهما قال: قال أبي: «بَيْنَمَا أنَا مُضْطَجِعٌ في الْمَسْجِدِ عَلَى بَطْنِي إذَا رَجُلٌ يُحَرِّكُنِي بِرِجْلِهِ فَقَالَ: «إنَّ هذِهِ ضِجْعَةٌ يُبْغِضُهَا اللهُ» قال: فَنَظَرْتُ، فإذَا رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. رواه أبو داود بإسنادٍ صحيح.

۴۸۳. و از یعیش بن طخفه غفاریسروایت شده است که فرمود: پدرم گفت: یک بار در اثنای آن که در مسجد بر روی شکم دراز کشیده بودم، ناگهان متوجه شدم که مردی با پای خودش مرا حرکت می‌دهد و سپس گفت: «این خوابیدنی است که خداوند آن را مبغوض می‌دارد»، می‌گوید: نگاه کردم، دیدم که پیامبرصاست [۴۷۲].

۴۸۴- وعن أبي هريرة رضي الله عنه عن رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَنْ قَعَدَ مَقْعَداً لَمْ يَذْكُرِ اللهَ تَعَالَى فِيْهِ، كَانَتْ عَلَيْهِ مِنَ اللهِ تَعَالَى تِرَةٌ، وَمَنِ اضْطَجَعَ مَضْطَجَعاً لاَ يَذْكُرُ اللهَ تَعَالَى فِيهِ كَانَتْ عَلَيْهِ مِنَ اللهِ تِرَةٌ» رواه أبو داود بإسنادِ حسن.

۴۸۴. و از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «هر کس در جایی بنشیند که در آن ذکر خدا را نکرده باشد و هرکس در خوابگاهی بخوابد که درآن ذکر خدا را نمی‌کند، آن نشستن و خوابیدن، ضرر و نقص و عاقبت بدی از سوی خدا برای اوست» [۴۷۳].

(به حدیث شماره: ۵۲ مراجعه شود).

[۴۷۰] متفق علیه است؛ [خ (۶۳۱۰)، م (۷۳۶)]. [۴۷۱] بخاری روایت کرده است؛ [(۶۳۱۲)]. [۴۷۲] ابوداود [(۵۰۴۰)] به اسناد صحیح روایت کرده است. [۴۷۳] ابوداود [(۴۸۵۶)] به اسناد حسن (نیکو) روایت کرده است.