گلچینی از ریاض الصالحین

۳۰۸- باب كراهة سبَّ الحُمّى
باب کراهت دشنام دادن به تب

۹۹۷- عنْ جَابرٍ رَضِيَ اللَّه عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ دَخَلَ عَلَى أُمِّ السَّائِبِ، أَوْ أُمِّ الْمُسَيَّبِ فَقَالَ: «مَالَكِ يَا أُمَّ السَّائِبِ أَوْ يَا أُمَّ الْمُسَيَّبِ، تُزَفْزِفِيْنَ؟» قَالَتْ: الْحُمَّى لاَ بَارَكَ اللَّهُ فِيْهَا، فَقَالَ: «لاَ تَسُبِّي الْحُمَّى، فَإِنَّهَا تُذْهِبُ خَطَايَا بَنِيْ آدَمَ، كَما يُذْهِبُ الْكِيْرُ خَبَثَ الْحَدِيْدِ» رواه مسلم.

۹۹۷. از جابرسروایت شده است که پیامبرصنزد ام سائب یا ام مسیب رفتند و فرمودند: «ای ام سائب ـ یا ام مسیب ـ چه شده است، چرا می‌لرزی؟» گفت: تب دارم که خدا به آن برکت ندهد! پیامبرصفرمودند: «به تب بد نگو؛ زیرا آن گناهان را از بین می‌برد هم‌چنان که دمه‌ی آهنگری زنگ آهن را می‌زداید» [۹۷۶].

[۹۷۶] مسلم روایت کرده است؛ [(۲۵۷۵)].