۲۸۷- باب كراهة المشي في نعلٍ واحدةٍ ، أو خفّ واحد لغير عذر وكراهة لبس النعل والخف قائماً لغير عذر
باب کراهت راه رفتن در یک کفش یا یک خف (موزه) بدون عذر و کراهت پوشیدن کفش و موزه در حال ایستادن بدون عذر
۹۵۶- عنْ أبي هُريرةَ رضي اللَّه عنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لاَ يَمْشِ أَحَدُكُمْ فِيْ نَعْلٍ وَاحِدَةٍ، لِيَنْعَلْهُمَا جَمِيْعاً، أَوْ لِيَخْلَعْهُمَا جَمِيْعاً». متفقٌ عَلَيْهِ.
۹۵۶. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «یکی از شما، با یک لنگه کفش راه نرود، یا هردو را بپوشد یا هردو را بکشد و ترک کند» [۹۳۶].
۹۵۷- وعَنْ جَابِرٍ رضي اللَّه عنْهُ أنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّمَ نَهَى أَنْ يَنْتَعِلَ الرَّجُلُ قَائِماً. رواهُ أبُو داوُدَ بإسْنَادٍ حَسنٍ.
۹۵۷. از جابر ـسـ روایت شده است که پیامبرصاز این که انسان در حال ایستاده کفش بپوشد، نهی فرمودند [۹۳۷].
[۹۳۶] متفق علیه است؛ [خ (۵۸۵۵)، م (۲۰۹۷)]. [۹۳۷] ابوداود [(۴۱۳۵)] به اسناد حسن (نیکو) روایت کرده است.