۲۶۲- باب النهي عن سوء الظنّ بالمسلمين من غير ضرورة
باب نهی از گمان بردن بد به مسلمانان بدون ضرورت
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱجۡتَنِبُواْ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ إِنَّ بَعۡضَ ٱلظَّنِّ إِثۡمٞۖ﴾[الحجرات: ۱۲].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمان ها بپرهیزید، که برخی از گمان‌ها، گناه است».
۹۱۲- وعنْ أبي هُرَيرةَ رضي اللَّه عنْهُ أنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إيَّاكُمْ وَالظَّنَّ، فإنَّ الظَّنَّ أكْذَبُ الْحَدِيْثِ» متفقٌ عليه.
۹۱۲. از ابوهریره ـسـ روایت شده است که پیامبرصفرمودند: «از گمان (بد بپرهیزید! زیرا گمان، دروغ‌ترین سخن است».