گلچینی از ریاض الصالحین

۲۰۷- باب فضل قيام ليلة القدْر وبَيان أرجى لياليها
باب فضیلت قیام لیله القدر وبیان امیدوار کننده‌ترین شب‌های آن

قَالَ اللهُ تَعَالَی:

﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةِ ٱلۡقَدۡرِ١﴾[القدر: ۱].

«ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم...».تا آخر سوره

﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ٣﴾[الدخان: ۳].

«همانا ما قرآن را در شبی پر برکت نازل کردیم...».

۶۹۷- وَعَنْ أَبي هُريرةَ رَضِيَ اللَّه عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَنْ قَامَ لَيْلَةَ القَدْرِ إِيْمَاناً واحْتِسَاباً، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ» متفقٌ عليه.

۶۹۷. و از ابوهریره ـسـ روایت شد است که پیامبرصفرمودند: «هرکس شب قدر را از روی ایمان و اخلاص و انتظار پاداش از خدا، به عبادت بایستد و نخوابد، گناهان گذشته‌ی او برایش آمرزیده می‌شود» [۶۸۲].

۶۹۸- وعنْ عائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عنْهَا، قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُجَاوِرُ في العَشْـرِ الأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ، ويَقُولُ: «تَحَرَّوْا لَيْلَةَ القَدْرِ في العَشْرِ الأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ» متفقٌ عليه.

۶۹۸. از عایشه ـلـ روایت شده است که فرمود: پیامبرصدر دهه‌ی آخر رمضان اعتکاف می‌نمود و می‌فرمودند: «لیلة القدر را در ده شب آخر رمضان جستجو کنید» [۶۸۳].

۶۹۹- وعَنْهَا رَضَيَ اللَّه عَنْهَا، قَالَتْ: كَانَ رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذا دَخَلَ العَشْرُ الأَوَاخِرُ مِنْ رمَضَانَ، أَحْيَا اللَّيْلَ، وَأَيْقَظَ أَهْلَهُ، وَجَدَّ وَشَدَّ الْمِئْزَرَ. متفقٌ عليه.

۶۹۹. از عایشه ـلـ روایت شده است که فرمود: پیامبرصوقتی که دهه‌ی آخر ماه رمضان می‌شد، شب نمی‌خوابید (به عبادت احیا می‌کرد) و اهل خانه را بیدار می‌فرمود و در عبادت سخت می‌کوشید و ازار خود را محکم می‌بست (از معاشرت زنان دوری می‌جست و برای عبادت بیشتر، آستین همت بالا می‌زد)» [۶۸۴].

۷۰۰- وَعَنْهَا قَالَتْ: قُلْتُ: يا رَسُولَ اللَّهِ، أَرَأَيْتَ إِن عَلِمْتُ أَيَّ لَيْلَةٍ لَيْلَةُ القَدْرِ مَا أَقُولُ فِيْهَا؟ قَالَ: «قُولي: اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ العَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي» رواهُ التِرْمذيُّ وقال: حديثٌ حسنٌ صحيحٌ.

۷۰۰. از حضرت عایشه ـلـ روایت شده است که فرمود: به پیامبرصگفتم: ای رسول خدا! اگر شب قدر برایم معلوم شد، بفرمایید در آن چه بگویم؟ فرمودند: «بگو: اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ العَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي: بارخدایا! تو بسیار عفو کننده‌ای و عفو و گذشت را دوست داری، پس مرا عفو کن و از من درگذر» [۶۸۵].

[۶۸۲] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۱۴)، م (۷۶۰)]. [۶۸۳] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۲۰)، م (۱۱۶۹)]. [۶۸۴] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۲۴)، م (۱۱۷۴)]. [۶۸۵] ترمذی [(۳۵۰۸) روایت کرده و گفته است: حدیث حسن صحیح است.