۷۶- باب أمر ولاة الأمور بالرفق برعاياهم ونصيحتهم والشفقة عليهم والنهي عن غشهم والتشديد عليهم وإهمال مصالحهم والغفلة عنهم وعن حوائجهم
باب امر به والیان و کارفرمایان به مدارا با زیردستان و خیرخواهی نسبت به آنها و مهربانی با ایشان و نهی از خیانت با ایشان و سختگیری بر آنان و سهلانگاری در مصالح آنها و غفلت از آنان و احتیاجات ایشان
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ٢١٥﴾[الشعراء: ۲۱۵].
«(ای پیامبرص) بال (تواضع و فروتنی) خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی میکنند، بگستران».
وَقَالَ تَعَالَی:
﴿۞إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ وَٱلۡإِحۡسَٰنِ وَإِيتَآيِٕ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَيَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡبَغۡيِۚ يَعِظُكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ٩٠﴾[النحل: ۹۰].
«خداوند به عدالت و نیکوکاری و نیز بخشش به نزدیکان دستور میدهد و از ارتکاب گناهان بزرگ و انجام کارهای ناشایست و دستدرازی و ستمگری نهی میکند؛ خداوند شما را اندرز میدهد، تا اینکه پند بگیرید».
۳۸۸- وعن مَعْقِل بن يَسَارٍ رضي اللَّه عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «مَا مِنْ عَبْدٍ يَسْتَرْعِيهِ اللَّهُ رَعِيَّةً، يَمُوتُ يَومَ يَمُوتُ وهُوَ غَاشٌ لِرَعِيَّتِهِ، إلاَّ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيهِ الْجَنَّةَ» متفقٌ عليه.
وفي روايةٍ لِمُسْـلِمٍ: «ما مِن أَمِيرٍ يَلِي أُمورَ الْمُسلِمينَ، ثُمَّ لاَ يَجْهَدُ لَهُمْ، ويَنْصَحُ لَهُمْ، إلاَّ لَمْ يَدْخُل مَعَهُمُ الْجَنَّةَ».
۳۸۸. و از مَعقِل بن یسارسروایت شده است که فرمود: از پیامبرصشنیدم که میفرمودند: «هر بندهای که خداوند رعیتی (گروهی) را به او سپرده باشد و او روزی که میمیرد در حالی بمیرد که نسبت به زیردستانش خیانتکار بوده است، قطعاً خداوند بهشت را بر او حرام میگرداند» [۳۷۹].
در روایتی دیگر از مسلم آمده است: «هر امیری که امور مسلمانان را به دست بگیرد ولی برای (خیر و صلاح) ایشان نکوشد و نسبت به آنان دلسوزی و خیرخواهی نکند، با ایشان داخل بهشت نخواهد شد».
۳۸۹- وعن عائشة رضي الله عنها قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ فِى بَيْتِى هَذَا: «اللَّهُمَّ مَنْ وَلِىَ مِنْ أَمْرِ أُمَّتِى شَيْئًا فَشَقَّ عَلَيْهِمْ فَاشْقُقْ عَلَيْهِ، وَمَنْ وَلِىَ مِنْ أَمْرِ أُمَّتِى شَيْئًا فَرَفَقَ بِهِمْ فَارْفُقْ بِهِ». رواه مسلم.
۳۸۹. از عایشهلروایت شده است که فرمود: از پیامبرصشنیدم که در همین خانهی محل سکونتم میفرمودند: «بار خدایا، هرکس قسمتی از کار امت مرا بر عهده گرفت و با آنها سختگیری نمود، بر او سخت بگیر و هرکس قسمتی از کار امت مرا برعهده گرفت و با آنان مدارا کرد و سهل گرفت، تو هم بر او آسان بگیر» [۳۸۰].
[۳۷۹] متفق علیه است؛ [خ (۷۱۵۰)، م (۱۴۲)]. [۳۸۰] مسلم روایت کرده است؛ [۱۸۲۸)].