۱۲۰- باب النهي عن افتراش جلود النمور والركوب عليها
باب نهی از زیرانداختن پوست پلنگ (و درنده‌ها) و سوارشدن بر آنها
۴۷۸- عنْ مُعاويةَ رضي اللَّه عنه قالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:«لاَ تَرْكَبوا الْخَزَّ وَلاَ النِّمَارَ». حديث حسن، رواهُ أَبو داود وغيره بإسنادٍ حسنٍ.
۴۷۸. از حضرت معاویهسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «سوار خز و پلنگ نشوید» [۴۶۶]، [۴۶۷].
۴۷۹- وعن أبي المليح عن أَبيهِ، رضيَ اللَّه عنه، أنَّ رسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَهَى عنْ جُلُودِ السِّباعِ أن تُفْتَرَشَ. رواه الترمذی.
۴۷۹. از ابوالملیح از پدرشسروایت شده است که فرمود: پیامبرصاز به کار گرفتن پوست درندگان نهی فرموده‌اند [۴۶۸].
[۴۶۶] حدیثی حسن است که ابوداود [(۴۱۲۹)] و غیر او روایت کرده‌اند. [۴۶۷] یعنی از پوست پلنگ بر روی زین و پالان مرکبتان استفاده نکنید و سوار آن نشوید. نباید از نظر دور داشت که نهی از این عمل، حمل بر کراهت تنزیهی شده است ـ ویراستاران. [۴۶۸] ابوداود [(۴۱۳۲)] و ترمذی [(۱۷۷۱)] و نسائی [(۷/۱۷۶)] به اسنادهایی صحیح روایت کرده‌اند.