۷۹- باب النهي عن سؤال الإمارة واختيار ترك الولايات إذا لم يتعين عليه أو تدع حاجة إليه
باب نهی از طلب مقام و حكمداری و بهتربودن ترك مسؤولیتها (برای انسان) اگر او را انتخاب نکرده باشند، یا نیازی به او نباشد
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
﴿تِلۡكَ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ نَجۡعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوّٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فَسَادٗاۚ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِينَ٨٣﴾[القصص: ۸۳].
«ما آن سرای آخرت را تنها نصیب کسانی مینماییم که در زمین خواهان تکبر و برتری و فساد و تباهی نیستند و عاقبت از آن پرهیزگاران است».
۳۹۷- وعن عبد الرحمنِ بن سَمُرةَ رضي اللَّه عنه، قَالَ: قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يَا عَبدَ الرَّحمن بن سمُرَةَ! لا تَسْأَلِ الإمارَةَ، فَإنَّكَ إن أُعْطِيتَهَا عَن غَيْرِ مَسْأَلَةٍ أُعِنْتَ عَلَيهَا، وإنْ أُعْطِيتَها عَنْ مَسْأَلةٍ وُكِلْتَ إلَيْهَا، وإذَا حَلَفْتَ عَلَى يَمِينٍ، فَرَأَيتَ غَيرَهَا خَيْراً مِنْهَا، فَأْتِ الذي هُو خيرٌ، وكفِّر عَن يَمينِكَ» متفقٌ عليه.
۳۹۷. از عبدالرحمن بن سمرهسروایت شده است که فرمود: پیامبرصبه من فرمودند: «ای عبدالرحمن بن سمره! خواستار حکومت نشو، زیرا اگر بدون خواست خودت به تو داده شود، در آن از جانب خدا یاری میشوی و اگر به خواست و تقاضای خودت به تو داده شود، به تو واگذار میشود (بدون کمک و یاری خداوند و در آن رها و تنها خواهی شد) و اگر بر انجام دادن کاری سوگند خوردی و سپس کاری غیر از آن را، بهتر از آن دیدی، کار بهتر را انجام بده و برای سوگندت کفاره بپرداز» [۳۸۸].
۳۹۸- وعن أبي ذرٍ رضي اللَّه عنه قَالَ: قَالَ لِيْ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يَا أبَا ذَر! أَرَاكَ ضَعِيفاً، وإني أُحِبُّ لكَ ما أُحِبُّ لِنَفْسِي، لا تَأَمَّرَنَّ عَلَى اثْنَيْنِ وَلاَ تُوَلِّيَنَّ مَالَ يَتِيمٍ» رواه مسلم.
۳۹۸. از ابوذرسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «ای اباذر! من ترا ناتوان میبینم، و من برایت دوست دارم آنچه را که برای خویش دوست میدارم، بر دو نفر امیر مشو، و سرپرستی مال یتیم را بر دوش مگیر».
۳۹۹- وعن أبي هُريرةَ رضي اللَّه عنه أنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إنَّكُمْ سَتَحْرِصُونَ عَلَى الإمَارَةِ، وَستَكُونُ نَدَامَةً يوْمَ القِيامَةِ» رواهُ البخاري.
۳۹۹. از ابوهریرهسروایت شده است که پیامبرصفرمودند: «شما بر تصدی امر ولایت و حکومت حرص خواهید ورزید و همان (تصدی امر)، در روز قیامت، موجب پشیمانی (شما) میشود» [۳۸۹].
[۳۸۸] مسلم روایت کرده است؛ [(۱۸۲۶)]. [۳۸۹] بخاری روایت کرده است؛ [(۷۱۴۸)].