بیعت حضرت علىسبا حضرت ابوبکرس
در این مورد که بیعت حضرت علىسبا ایشان چه زمانى صورت گرفت، روایات مختلفى وجود دارد؛ حافظ ابوبکر بیهقى از ابوسعید خدرى روایت کرده که حضرت ابوبکرسبر منبر بالا رفت و نگاهى به حاضران انداخت، چون علىسرا نیافت، او را خواست و به او گفت: اى پسرعمو و داماد پیامبر جآیا مىخواهى وحدتِ مسلمانان گسسته شود؟ حضرت علىسپاسخ داد: اى خلیفهى رسول اللّه جمن هیچ گونه شکایت و رنجشى ندارم [۲۵۷]و سپس بیعت کرد [۲۵۸]. حافظ ابن کثیر مىگوید: از این روایت ثابت مىشود که حضرت علىسدر اولین یا دومین روز رحلت پیامبر جبیعت کرد و صحیح هم همین است؛ زیرا حضرت علىسهمواره با حضرت ابوبکرسبوده و در تمام نمازها پشت سر او حضور داشته است [۲۵۹]. حافظ ابن کثیر و بسیارى دیگر از دانشمندان بر آنند که این بیعت دوم براى تأیید و تجدید بیعت اول بوده است. در صحیحین و دیگر کتابها، در این مورد، روایاتى آمده است [۲۶۰].
[۲۵۷] این مفهوم در منابع شیعى نیز آمده است براى مثال در شرح نهج البلاغه مىخوانیم: «قال على وزبیر ما غضبنا الاّ فى المشورة انا نرى ابابكر أحق الناس بها انه صاحب الغار وثانى اثنین انا لنعرف له سنه لقد أمره رسول اللّه بالصلاة وهو حىّ». (على و زبیربگفتند: ناراضى موقتى ما فقط به این علت بوده که از ما مشورت نخواستند و الا ما ابوبکر را براى خلافت از دیگران حقدارتر مىدانیم زیرا او،ر غار پیامبر است و ما به احترام سنّى او معترفیم، رسول اللّه او را در حیات خود به جانشینى خویش بر نماز برگزید). ابن ابى الحدید، شرح نهج البلاغه ج۱ ص ۳۳۳. [۲۵۸] ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج ۵، ص ۲۴۹ (با اختصار). [۲۵۹] ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج ۵، ص ۲۴۹. در منابع شیعه نیز آمده است که حضرت علىسدر همان روزهاى نخستین بیعت کرد؛ براى نمونه مراجعه شود به کتاب روح اسلام، ص ۲۷۰، آستان قدس رضوى ۱۳۶۶، اثر پروفسور سید امیر على. (مترجم) [۲۶۰] ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج ۵، ص ۲۴۶.