ترجمه فارسی المرتضى، پژوهشى تاريخى و فراگير پيرامون زندگانى على رضی الله عنه

تأثر و اندوه علىساز شهادت عمرس

ابوجحیفه مى‏گوید: من شاهد بودم که حضرت علىسبعد از شهادت حضرت عمرسآمد و پارچه را از چهره‏اش برداشت و گفت: «رحمت خدا بر تو باد اى ابوحفص! به خدا سوگند، اینک بعد از رسول خدا ججز تو اى عمر کسى باقى نمانده که من از خدا بخواهم نامه‏ى اعمالم مثل نامه‏ى اعمال او باشد» [۳۲۸]. حضرت علىسهنگام وفات عمرسمى‏گریست، پرسیدند: به چه جهت این همه گریه مى‏کنید؟ جواب دادند: «به خاطر رحلت عمر گریه مى‏کنم، همانا رحلت او شکاف و خلائى در اسلام ایجاد کرد که تا ابد پر نخواهد شد» [۳۲۹]. [همچنین حضرت علىسدر نهج‏البلاغه در وصف حضرت عمرسمى‏فرماید: «چه شخص عجیبى بود! کجى‏ها را راست و بیمارى‏هاى اجتماعى را مداوا کرد، سنت پیامبر جرا به پا داشت و فتنه و آشوب را به عقب انداخت، پاکدامن و بدون عیب از جهان رفت، نیکویىِ خلافت را دریافت و از شرّ آن پیشى گرفت، خداى بزرگ را اطاعت نمود و آن طور که لازم بود از خدا مى‏ترسید. افسوس که او از دنیا کوچ کرد و مردم را در راه‏هاى مختلف باز گذاشت، و حالا نه بى‏خبران در آن راه‏ها مى‏توانند راه یابند و نه هدایت شدگان مى‏توانند در آن‌ها یقین داشته باشند» [۳۳۰].]

[۳۲۸] مسند امام احمد بن حنبل، مسند على ابن ابى‏طالبس. [۳۲۹] سید احمد زینى دحلان، الفتوحات الإسلامیه، ج ۲، ص ۴۲۹، چاپ دوم، ۱۳۱۱ ه . ق.، مکه‏ى مکرّمه. [۳۳۰] نهج البلاغه شرح فیض الإسلام، ص ۷۲، خطبه‏ى ۲۱۹ و شرح مصطفى زمانى، ص ۵۵۱، خطبه‏ى ۲۲۱، صبحى صالح. عبارت داخل کروشه از سوى مترجم افزوده شده است.