فعالیتهاى سیاسى
امام ندوى قدسسره به کار تدریس و تألیف اکتفا نمىکرد و نسبت به حوادث جهان بىاعتنا نبود، او معتقد بود: در زمان حاضر که عرصهى فعالیت حکومتها بسیار گسترده شده و دولتمردان در همهى امور، حتى در امور دینى و قانونگذارى اسلامى نیر دخالت مىکنند، لازم است که علما در سیاست سهیم باشند و آنان که دین را از سیاست جدا مىدانند در حقیقت مسلمانان را به خودکشى ملّى و اجتماعى فرا مىخوانند.
از اینجاست که وى جهت احقاق حقوق مسلمانان هند همواره با دولتمردان آن سامان، مکاتبات و ملاقاتهاى متعددى داشته است و به همین منظور دست به تشکیل سازمانها و جنبشهاى ملّى، اسلامى زد. امام ندوى در سال ۱۹۴۵ م. جنبش پیام انسانیت را بنیان نهاد. در سال ۱۹۳۷ م. جهت حفظ اصالت و ویژگىهاى مسلمانان هند، و دفاع از احوال شخصیهى آنان با همکارى وى، انجمن حمایت از نظام خانوادگى در اسلام به ریاست مولانا قارى محمد طیب، مدیر دارالعلوم دیوبند تأسیس شد و پس از درگذشت ایشان در سال ۱۹۳۸ م. استاد ندوى به ریاست انجمن مذکور برگزیده شد. ایشان همچنین به منظور به وجود آوردن اعتماد به نفس و پر کردن خلاء رهبرى اخلاقى در جامعهى هند در سال ۱۹۶۴ م. به تشکیل شورایى اسلامى تحت عنوان «مجلس الاستشارى الإسلامى» اقدام نمود.
امام سید ابوالحسن ندوى، بعد از سال ۱۹۶۰ م. که جمال عبدالناصر فریاد ناسیونالیسم عربى را در مصر بلند کرد و مردم، او را به لقب رهبر قومیت عربى یاد مىنمودند و جمله «لا إله إلا اللّه ناصر حبیب اللّه» ورد زبان مردم عادى شده بود؛ و حکومت مصر در جنگ سال ۱۹۶۷ م. در مقابل صهیونیستها شکست خورد و موجب تشکیل رژیم اسرائیل گشت، آشکارا در برابر این فتنهى عظیم به موضعگیرى پرداخت و از ناصر و کسانى که موجبات شرمندگى مسلمانان را فراهم آورده بودند به شدت انتقاد کرد و با درج مقالات در مجلهها و روزنامههاى مختلف و نشر کتاب و ایراد سخنرانى در کنفرانسها و انجام مصاحبه با رادیو و تلویزیون و روزنامهنگاران، پرده از حقیقت برداشت و ناصر را مقصر اصلى شکست اعراب در مقابل صهیونیستها معرفى نمود.
جمال عبدالناصر در مقابل انتقادهاى امام ندوى واکنش نشان داد و بر اثر فشارهاى وى به دولت هند، امام از سوى سفارت این کشور احضار شد و مورد استیضاح قرار گرفت و گذرنامهى وى براى مدتى ضبط گردید و ممنوع الخروج شد.