تحمل مشقت براى آسایش پیامبر ج
علىسزندگى مرفّهى نداشت ولى در راه آسایش پیامبر و فارغ ساختنِ او براى دعوت به سوى خدا و جهاد در راه او، دقیقهاى فروگذار نمىکرد.
ابن عساکر به روایت ابن عباسبآورده است که یک بار در خانهى رسول خداجگرسنگى و تنگى روى داد، وقتى علىسمطلع شد از منزل خارج شد به قصد این که کارى پیدا کند و با دستمزد آن به کمک پیامبر بشتابد. بنابر این، به باغ یک یهودى رفت و هفده دلو آب، در مقابل هفده عدد خرما کشید. یهودى او را اختیار داد تا هر نوع خرمایى که مىخواهد بردارد، على هفده دانه خرماى «عجوه» [۱۰۷]گرفت و نزد پیامبر برد. آن حضرت فرمود: ابوالحسن! این‌ها را از کجا به دست آوردهاى؟ على گفت: خبر یافتم که شما دچار گرسنگى هستید. لذا براى کسبى خارج شدم تا براى شما غذایى تهیه کنم. پیامبر اکرم جفرمودند: اى على! محبت خدا و رسولش تو را به چنین کارى وادار نمود؟ على مرتضی گفت: آرى یا رسول خدا! پیامبر جفرمود: «هیچ بندهاى نیست که خدا و رسولش را دوست داشته باشد مگر این که فقر، سریعتر از جریان سیل، به سوى او مىشتابد؛ و هر کس خدا و رسول او را دوست دارد، باید خود را براى مبارزه با بلاها و مصائب آماده کند» [۱۰۸].
[۱۰۷] عجوه، بهترین نوع خرماى مدینهى منوره است. [۱۰۸] متقى؛ على، کنزالعمال، ج ۲، ص ۳۲۱.