قهرمانان و مبارزان میدان جهاد
بزرگان اهل بیت و اولاد شیر خدا، حضرت علىسبه زیور شهامت و شجاعت که شعار عترت نبوى و میراث حضرت علىسو شهید کربلا بوده، آراسته بودند، آنان عامل به «عزیمت» بودند و هر گونه آزار و اذیت در راه حقّ و هرگونه مشقّت در راه اصلاح مسلمانان را تحمل مىکردند.
پیش از این قیام زیدبن على بن حسین در برابر هشام بن عبدالملک؛ خلیفه‌ی اموى و قیام محمّد بن عبداللّه محض، ذوالنّفس الزکیه و برادرش، ابراهیم را در برابر منصور، یادآور شدیم، شیوهى همیشگى این سلاله در طول تاریخ، همین بوده است. در قارهى آسیا و آفریقا همواره یکى از افراد این خاندان، در موضع رهبرى مجاهدان و مبارزان ضد حکومتها و قدرتهاى استعمارى قرار داشته است. تاریخ، سرشار از قهرمانىها و کارنامهى درخشان آن‌هاست و مورّخى چیره دست، امین و با معلومات را مىطلبد تا آن‌ها را در یک کتاب یا در سلسله کتاب‌هایى جمعآورى کند [۶۸۶]. این طرز زندگى، کاملاً خلاف تصویرى است که مدّعیان محبّت و به اصطلاح محبّان اهل بیت ارائه مىدهند؛ زیرا تصویرى که آنان از زندگى ائمّه و اهل بیت ارائه مىدهند این است که آنان از جرأت و شهامت بهرهاى نداشتند و همواره در ذلّت و ترس به سر مىبردند و معتقدات خود را مخفى نگه مىداشتند، از سیاست محافظه کارى پیروى مىکردند و متکى به سلاح «تقیه» بودند؛ آن هم نه به عنوان یک وسیلهى موقّت و اسلحهى شخصى، بلکه به عنوان یک عبادت و وسیلهى حصول قرب و نزدیکى خدا [۶۸۷]و با مناسبت و بدون مناسبت در هر جا این اسلحه را به کار مىبردند و امّت محمدى را از تعالیم حقیقى نبوّت محروم مىداشتند و دین را از عزّت و غلبه و یارى نمودن محروم مىکردند و حاضر نبودند در این راستا با خطرى مواجه شوند.
در کتاب‌هایى که در مورد فضایلو مناقب این امامانبزرگ تألیف شده است، تصویرى از آنان ارائه شدهاست که با چهرهى جنبشهاى فراماسونرى FEERAMASONS و جمعیت اخوانالصفا [۶۸۸]و سازمانهاى سرّى و پنهانى UNDERGROUND ORGANIZATIONS که در ادوار مختلف به وجود آمده و هم اینک در جهان وجود دارد، هیچ گونه تفاوتى ندارد. از مطالعهى این نوشتهها در وجود انسان، روح شهامت و انگیزهى شهادت در راه خدا و به مخاطره انداختن خویش براى نشر دعوت اسلام پدید نمىآید، انگیزهاى که در طول چهارده قرن از تاریخ اسلام، در عصرهاى تاریک و شرایط بحرانى بارها مسیر تاریخ را عوض کرد و امّت اسلام را از منجلاب گمراهىها و ظلم ظالمان نجات بخشید.
[۶۸۶] بهطور نمونه مراجعه شود بهکتاب «سیرهى سید احمد شهید (ش ۱۲۴۶ هـ. ق.) به زبان اردو در ۱۱۷۶ صفحه به قلم مؤلّف، و کتاب «إذا هبّت ریح الإیمان» بهزبان عربى بهقلم مؤلّف، کتاب SYYED AHMAD SHAHEED به زبان انگلیسى به قلم سید غلام محیى الدین، همچنین حواشى «حاضر العالم الإسلامى» به زبان عربى، نوشتهى امیر شکیب ارسلان که نسبت به حرکت سنوسى در طرابلس و برقه و همچنین دربارهى جهاد امیر عبدالقادر در الجزائر مطالب ارزندهاى نوشته است (ج ۲، ص ۱۶۵ ـ ۱۴۰ و ص ۱۷۲ ـ ۱۶۸) قاهره، ۱۳۵۲ هـ. ق. [۶۸۷] روایت کردهاند که امام جعفر صادق به نقل از پدرش مىگوید: در روى زمین، چیزى وجود ندارد که نزد خدا از تقّیه محبوبتر باشد. رجوع شود اصول کافى، ج ۲، ص ۱۷، باب تقیه، حدیث شمارهى ۴، چاپ سوم، ۱۳۸۸ هـ. ق، دارالکتب الاسلامیه. (مترجم) [۶۸۸] گروهى آزاداندیش بودند که از فلسفهى یونان متأثّر شده و زیر پرده کار مىکردند. براى تفصیل بیشتر رک: «تاریخ فلاسفة الإسلام فی المشرق والمغرب»، باب اخوان الصفاء، اثر نویسندهى مصرى، محمّد لطفى جمعه ص ۲۷۳ - ۲۵۳، چاپ مصر، ۱۹۲۷ م.