دلجویى و تسلّى پیامبر به على هنگام به جا گذاشتن او در مدینه
در ماه رجب سال نهم هجرى جنگِ تبوک روى داد. این جنگ اهمیت زیادى در سیرهى نبوى داشت؛ با این جنگ اهدافى تحقق یافت که در قلوب مسلمانان و اعراب و مسیر حوادث و رویدادها در تاریخ اسلام اثر عمیق و ژرفى داشت [۱۳۴]. رسول خداجمحمد بن مسلمه را براى ادارهى امور مردم مدینه تعیین نمود [و ابن مکتوم را براى امامت و نمازگزاردن با مردم، انتخاب کرد] و علىسرا براى سرپرستى و حراست اهل بیت خویش مقرر کرد، زمانى که علىساز شایعه پراکنى منافقان به پیامبر جشکایت برد، آن حضرت فرمود: «آیا از این خشنود نیستى که براى من همانند هارون نسبت به موسى باشى، جز آنکه پس از من پیامبرى نیست» [۱۳۵]. در روایتى دیگر آمده که رسول خدا جعلىسرا به جاى خویش در مدینه گذاشت. علىسگفت: یا رسول اللّه جآیا مرا با زنان و کودکان در مدینه مىگذارى؟... تا پایان روایت [۱۳۶].
[۱۳۴] ر.ک: سیرهى پیامبر، ص ۳۷۲ ـ ۳۶۱، اثر نگارنده. [۱۳۵] صحیح بخارى باب غزوة تبوک (باید دانست که هارون، بنابر گواهى تاریخ، پس از رحلت موسى÷جانشین او نبود، بلکه چهل سال قبل از موسى از جهان رفت. فقط زمانى که موسى÷به کوه طور رفته بود هارون÷جانشینى او را به عهده داشت. نیز نباید فراموش کرد که هارون÷، بنابر تصریح قرآن (یونس / ۷۵ و مریم / ۵۳) خودش پیامبر بوده است.(مترجم) [۱۳۶] ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج ۷، ص ۲۲۵.