طایفهى بنىهاشم
بنىهاشم گل سرسبد قبیلهى قریش بودند. از متون تاریخى مختصر و پراکندهاى که در مورد سیرهى آنها به ثبت رسیده است، به این نتیجه مىرسیم که این قبیله از عواطف لطیف انسانى برخوردار بودند و در صفاتى همچون رعایت اعتدال در همهى امور، هوشمندى، اعتقاد راسخ به جایگاه بلند خانهى کعبه نزد خدا، دورى از ظلم و حق کشى، همت بلند، شفقت بر ضعیفان و مظلومان، سخاوت و شجاعت و دیگر صفات پسندیدهاى که مصداق کلمهى «سلحشورى» نزد اعراب است، ممتاز بودند. از صفات اخلاقى ویژهاى برخوردار بودند که شایستهى نیاکان پیامبر بود و با فضایل اخلاقى که رسول اکرم جمردم را به آنها دعوت مىکرد، مطابقت داشت؛ اما چون آنان در زمانى مىزیستند که در جامعهى آن روز، رسول و دین صحیحى وجود نداشت، مانند سایر اعراب با عقاید و عبادات روزگار جاهلیت خو گرفته بودند [۳۰].
[۳۰] السيرة النبويه، اثر همین مؤلّف، ص ۷۵ چاپ هفتم، جده.