ترجمه فارسی المرتضى، پژوهشى تاريخى و فراگير پيرامون زندگانى على رضی الله عنه

غیرت در نسب نبوى

خاندان رسول اللّه‏ جنسبت به نسبى که آن‌ها را با رسول اللّه‏ جپیوند مى‏داد، بسیار غیور و محتاط بودند و این نسب را هرگز در منافع دنیوى به کار نمى‏بردند، آن گونه که فرزندان رهبران مذهبى ادیان و ملل دیگر از این نسب بهره‏بردارى مى‏کنند و خود را از سایر بشر برتر مى‏دانند و پیروان آن‌ها، آنان را مردانى مقدّس مى‏شمارند. آنچه در کتاب‏هاى تاریخ و سیره در مورد استغنا و کرامت نفس اولاد رسول جآمده است، کاملاً با شیوه‏ى عمل و زندگى رهبران دینى مذاهب و ملل دیگر (از قبیل برهمایى، مسیحى و ...) متفاوت است؛ زیرا آن‌ها قایل به نوعى قداست و برترى نسبى از طریق آفرینش براى خود هستند و این گروه نیازى به کسب معاش و کوشش براى فراهم آوردن لوازم زندگى احساس نمى‏کنند، بلکه سربار جامعه هستند.

روزى حضرت حسن بن علىببراى خرید به بازار رفت، کالایى را قیمت کرد، صاحب مغازه ابتدا نرخ عمومى را گفت، ولى وقتى فهمید که او حسن بن على، نوه‏ى رسول اللّه‏ جاست به خاطر احترام او قیمت کالا را کم کرد، اما حسنسقبول نکرد و از خریدن آن کالا صرف‏نظر کرد و گفت: «دوست ندارم در برابر چیز بى‏ارزشى از موقعیت خود و خویشاوندى با رسول اللّه‏ جسوء استفاده کنم.»

جویریه بن اسماء که خدمتگزار خاص زین العابدین :بود مى‏گوید: «حضرت زین العابدین از راه قرابت و خویشاوندى با رسول اللّه‏ جحتى یک درهم سود نبرد» [۶۷۲]. وقتى به مسافرت مى‏رفت، به صورت ناشناس سفر مى‏کرد. علّت این کار را از او پرسیدند، گفت: ناپسند مى‏دانم که به خاطر خویشاوندى پیامبر جبهره‏اى حاصل کنم که (به علت مسافرت) نتوانم آن را جبران کنم [۶۷۳]. همچنین نسبت به على‏الرضا بن موسى کاظم نیز روایتى به همین مضمون نقل شده است [۶۷۴].

[۶۷۲] ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج ۹، ص ۱۰۶. [۶۷۳] ابن خلکان، وفیات الأعیان، ج ۲، ص ۴۳۴، قاهره، ۱۹۴۸م. [۶۷۴] همان منبع.