گسترش قلمرو اسلام در زمان عمر فاروقس
براى نویسنده ـ هر چند به اختصار و اجمال ـ ممکن نیست، تحلیلى در مورد فتوحات بزرگ عصر حضرت عمرسدر عمق خاک دو امپراتور بزرگ که جهان متمدّن را بین خود تقسیم کرده و ادارهى سیاسى و زندگى مدنى و جهت دادن افکار عمومى را در انحصار خود در آورده بودند، داشته باشد. در این مختصر، نمىتوان به حدود پیشرفت دولت اسلامى (یا به تعبیر صحیحتر خلافت راشدهى نبوى) اشاره کرد و به بیان گشودن کشورهاى جدیدى که فاتحان قبلى موفّق به فتح آن‌ها نشده بودند و چگونگى تأسیس شهرهاى جدید پرداخت؛ زیرا محلّ تفصیل این وقایع، کتابهاى تاریخ عمومى اسلام و کتابهایى است که پیرامون سیرهى حضرت عمر فاروق و خلفاى راشدینشنوشته شدهاند [۲۹۲].
[۲۹۲] رک: البدایة والنهایة، ج ۷؛ تاریخ کامل ابن اثیر، ج ۳؛ فتوح البلدان، بلاذرى و کتاب عمر بن خطاب اثر استاد على طنطاوى و ناجى طنطاوى. قوىترین کتاب در این موضوع کتاب «الفاروق» نوشتهى علامه شبلى نعمانى متوفاى ۱۳۳۲ هـ. ش. است که به فارسى نیز ترجمه شده است.