٩- باب: إِذَا ضَرَبَ الْعَبْدَ فَلیَتجَنبِ الْوَجْهَ
باب [٩]: اگر غلام را زد از زدن بر روی خودداری نماید
۱۱۴٩: وَعَنْهُ س، عَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: «إِذَا قَاتَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَجْتَنِبِ الوَجْهَ» [رواه البخاری: ۲۵۵٩]
۱۱۴٩- و از ابوهریرهس از پیامبر خدا جروایت است که فرمودند:
«اگر کسی از شما جنگ می‌کرد، از زدن بر روی، خودداری نماید» [۲۱].
[۲۱] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: پیامبر خدا جاز زدن بر روی منع کردند، و اینکه سبب نهی از زدن بر روی چیست؟ چندین احتمال وجود دارد، در صحیح مسلم آمده است که پیامبر خدا جفرمودند: «فإن الله خلق آدم على صورته»یعنی: سبب آن است که خداوند آدم را بر صورتش خلق کرده است، و اینکه ضمیر در (علی صورته)، راجع به مضروب، و یا راجع به به باری تعالی است، هردو احتمال وجود دارد، و اگر راجع به باری تعالی باشد، باید حمل بر معنی شود که لایق ذات باری تعالی جل جلاله است، و احتمال دیگر آنکه: روی نسبت به دیگر اعضاء از یکطرف لطیف است، و دور نیست که زدن بر روی، سبب نقص چندین عضوف و یا حداقل عضوی از این اعضاء گردد، از این جهت پیامبر خداجاز زدن بر روی منع کرده‌اند.