۳۱- باب: مُدَاواةِ النِّسَاءِ الجَرْحى فِي الْغَزْوِ
باب [۳۱]: تداوی کردن زنها زخمی‌ها را در جنگ
۱۲۴۵- عَنِ الرُّبَيِّعِ بِنْتِ مُعَوِّذٍ لقَالَتْ: «كُنَّا نَغْزُو مَعَ النَّبِيِّ جفَنَسْقِي الْقَوْمَ، وَنَخْدُمُهُمْ، وَنَرُدُّ الجَرْحَى، والقَتْلَى إِلَى المَدِينَةِ» [رواه البخاری: ۲۸۸۲].
۱۲۴۵- از (رُبَیّع بنت مُعَوِّذ)لروایت است که گفت: با پیامبر خدا جدر جهاد اشتراک می‌کردیم، مجاهدین را آب می‌دادیم و برای آن‌ها خدمت می‌کردیم، و علاوه بر آن زخمی‌ها و کشته‌ها را به مدینه انتقال می‌دادیم [۱۵٩].
[۱۵٩] امام عینی/می‌گوید: این حدیث دلالت بر این دارد که زنها به طور مستقیم در تداوی مرد‌ها و پرستاری از آن‌ها اشتراک داشتند.