فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد چهارم

۸٩- باب: الصَّلاَةِ إِذَا قَدِمَ مِن سَفَرٍ
باب [۸٩]: نماز خواندن در وقت بازگشتن از سفر

۱۳۱٧- عَنْ كَعْبٍ س: «أَنَّ النَّبِيَّ جكَانَ إِذَا قَدِمَ مِنْ سَفَرٍ، ضُحًى دَخَلَ المَسْجِدَ، فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ قَبْلَ أَنْ يَجْلِسَ» [رواه البخاری: ۳٠۸۸].

۱۳۱٧- از کعبسروایت است که پیامبر خدا جاگر در وقت چاشت از سفر می‌آمدند، به مسجد داخل می‌شدند، و پیش از آنکه بنشینند، دو رکعت نماز می‌خواندند [۲۴۱].

[۲۴۱] از احکام و مسائل متعلق به این حیدث آنکه: ۱) برای مسافر سنت است که در وقت بازگشتن از سفر و پیش از رفتن به خانه‌اش، دو رکعت نماز در مسجد محله‌اش اداء نماید. ۲) بعد از ادای نماز به خانه‌اش بنشیند، تا از کسانی که به دیدنش می‌آیند، پذیرائی کند.