فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد چهارم

۱۱- باب: هَدِیَّةِ مَا يُكْرَهُ لُبْسُهَا
باب [۱۱]: بخشش دادن چیزی که پوشیدن آن مکروه است

۱۱۶۶- عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب، قَالَ: أَتَى النَّبِيُّ جبَيْتَ فَاطِمَةَ، فَلَمْ يَدْخُلْ عَلَيْهَا، وَجَاءَ عَلِيٌّ، فَذَكَرَتْ لَهُ ذَلِكَ، فَذَكَرَهُ لِلنَّبِيِّ ج، قَالَ: «إِنِّي رَأَيْتُ عَلَى بَابِهَا سِتْرًا مَوْشِيًّا» ، فَقَالَ: «مَا لِي وَلِلدُّنْيَا» فَأَتَاهَا عَلِيٌّ، فَذَكَرَ ذَلِكَ لَهَا، فَقَالَتْ: لِيَأْمُرْنِي فِيهِ بِمَا شَاءَ، قَالَ: «تُرْسِلُ بِهِ إِلَى فُلاَنٍ، أَهْلِ بَيْتٍ بِهِمْ حَاجَةٌ» [رواه البخاری: ۲۶۱۳].

۱۱۶۶- از ابن عمربروایت است که گفت: پیامبر خدا جبه خانۀ دختر خود فاطمهلآمدند، ولی نزد او نرفتند، [یعنی: تا در خانه رفتند، و در خانه داخل نشدند].

چون علیسآمد، فاطمهلاین واقعه را برایش گفت، علیسآن را برای پیامبر خدا جگفت.

پیامبر خدا جفرمودند: «[سبب آن بود] که بر در خانه‌اش پردۀ با نقش و نگاری را دیدم».

علیسمی‌گوید: بعد از آن برایم فرمودند: «من کجا و این تجملات دنوی کجا»؟

علیسآمد و موضوع را برای فاطمهلگفت، فاطمهلگفت: در این مورد آنچه که می‌خواهند به من امر کنند.

ایشان فرمودند: «آن پرده را به خانۀ فلانی که حاجتمند است بفرست» [۳۸].

۱۱۶٧- عَنْ عَلِيٍّ س، قَالَ: «أَهْدَى إِلَيَّ النَّبِيُّ جحُلَّةَ سِيَرَاءَ، فَلَبِسْتُهَا، فَرَأَيْتُ الغَضَبَ فِي وَجْهِهِ فَشَقَقْتُهَا بَيْنَ نِسَائِي» [رواه البخاری: ۲۶۱۴]

۱۱۶٧- از علیسروایت است که گفت: پیامبر خدا جبرای حلۀ دادند که دارای خط‌هایی ابریشمینی بود، من آن را پوشیدم، ولی چون از پوشیدن آن حله، علائم غضب را بر چهرۀ پیامبر خدا جمشاهده نمودم، آن را پاره کردم و بین زن‌های خود تقسیم نمودم [۳٩].

[۳۸] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) سبب داخل نشدن پیامبر خدا جدر خانۀ فاطمهلنقش و نگار آن پرده بود، و دلیلش حدیثی است که ابن حبان از سفینهلروایت می‌کند که: پیامبر خدا جدر خانۀ که دارای نقش و نگار بود، داخل نمی‌شدند، و چون فاطمهلنیز به تجملات دنیوی علاقۀ نداشت، از این جهت پیامبر خدا جبرایش امر کردند تا آن پرده را برای شخص فقیری بدهد. ۲) داخل شدن در خانۀ که در آن تصاویر و نقوش نا مشروع وجود دارد، مکروه است، و بعضی از علماء نظر به ظاهر این حدیث آن را حرام می‌دانند. [۳٩] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) مراد از زن‌ها: زن‌های قوم علیسمی‌باشند، نه همسران وی، زیرا در حیات پیامبر خدا جو تا وقتی که فاطمهلحیات داشت، علیسهمسر دیگری را به نکاح نگرفت. ۲) در روایت دیگری آمده است که علیسگفت: «آن جامه را بین فاطمه‌ها تقسیم نمودم»، و این فاطمه‌ها عبارت بودند از: فاطمه بنت محمد جهمسر علیس، و فاطمه بنت شیبیه همسر عقیل برادر علیس. ۳) پوشیدن لباس‌های با نقش و نگار، برای مردها مکروه، و برای زن‌ها مباح است.