ورود/ثبت نام
درباره
ثبت نام / ورود
تماس با ما
فارسی Persian
English
Malay
Pashto پښتو
Tajik Тоҷикӣ
Urdu اردو
العربية Arabic
جستجو
ورود/ثبت نام
فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد چهارم
صفحه نخست
کتاب
فهرست کتاب
مشخصات کتاب
۴۶- کِتَابُ الشَّرِکَةِ
کتاب [۴۶]: شراکت
۱- باب: فِي الشَّرِكَةِ فِي الطَّعَامِ وَالنَّهدِ والعُرُوضِ
باب [۱]: شراکت در طعام و خوراکه و کالا
۲- باب: قِسْمَةِ الغَنَمِ
باب [۲]: تقسیمکردن گوسفند
۳- باب: تَقْويمِ الأَشْيَاءِ بَيْنَ الشُّرَكاءِ بِقِيمَةِ عَدْلٍ
باب [۳]: قیمت گزاری اشیاء در بین شرکاء به قیمت عادلانه
۴- باب: هَل يُقْرَعُ فِي القِسْمَةِ
باب [۴]: آیا در تقسیم کردن، قرعهکشی جواز دارد
۵- باب: الشَّرِكَةِ فِي الطَّعَامِ وَ غَيْرِهِ
باب [۵]: شراکت در طعام و غیره
۴٧- كِتَابُ الرَّهْن فِي الحَضر
کتاب [۴٧]: رهن در غیر سفر
۱- الرَّهْنِ مَرْكُوبٌ وَمَحْلُوبٌ
باب [۱]: سوار شدن و دوشیدن حیوان رهنی
۲- باب: إِذَا اخْتَلَفَ الرَّاهِنُ وَالمُرْتَهِنُ
باب [۲]: اگر راهن و مرتهن با هم اختلاف کردند
۴۸- كتابٌ فِي العِتْقِ وَفَضْلِهِ
کتاب [۴۸]: در آزد کردن [غلامان] و فضیلت آن
۱- باب: أَيُّ الرِّقابِ أَفضَلُ
باب [۱]: آزاد کردن کدام نوع غلام بهتر است
۲- باب: إِذَا أَعْتَقَ عَبْداً بَيْنَ اثْنَيْنِ أَوْ أَمَةً بَيْنَ شُرَكَاءِ
باب [۲]: اگر غلامی را که بین دو نفر، و یا کنیزی را که بین عدۀ مشترک است آزاد ساخت
۳ – باب: الخَطَأِ وَالنِّسیَانِ فِي العَتَاقَةِ وَالطَّلاَقِ وَنَحوِهِ
باب [۳]: خطا و نسیان در آزاد کردن و طلاق دادن و امثال اینها
۴- باب: إِذَا قَالَ لِعَبْدِهِ هُوَ للهِ ونَوَي العِتْقَ، والإِشْهَادِ بالعِتْقِ
باب [۴]: اگر برای غلامش گفت: او برای خدا است و نیتش آزاد کردن بود، و شاهد گرفتن به آزاد کردن
۵- باب: عِتْقِ المُشْرِكِ
باب [۵]: آزاد کردن مشرک
۶ – باب: مَنْ مَلكَ مِنَ العَربِ رَقِيقاً
باب [۶]: کسی که غلامی را از عرب مالک شد
٧- باب: كَرَاهِيَةِ التَّطَاوُلِ عَلَى الرَّقِيقِ
باب [٧]: کراهیت زبان دارزی در مقابل غلام
۸- باب: إِذَا أَتَی أحَدَكُمْ خَادِمُهُ بِطَعَامِهِ
باب [۸]: وقتی که خادم کسی طعامش را آورد
٩- باب: إِذَا ضَرَبَ الْعَبْدَ فَلیَتجَنبِ الْوَجْهَ
باب [٩]: اگر غلام را زد از زدن بر روی خودداری نماید
۱٠- باب: ما یَجُوزُ مِنْ شُرُوطِ المُكاتَبِ
باب [۱٠]: شرطهایی که دربارۀ مکاتَب جائز است
۴٩- كِتَابُ الهِبَةِ وَفَضْلِهَا وَالتَّخرِيضِ عَلَيْهَا
کتاب [۴٩]: بخشش و فضیلت آن، و تشویق بر بخشش دادن
۱- باب: فَضْلِ الهِبَةِ
باب [۱]: فضیلت بخشش
۲- باب: قَبُولِ هَدِیَّةِ الصَّيْدِ
باب [۲]: قبول هدیۀ شکار
۳- باب: قَبُولِ الْـهَدِيَّةِ
باب [۳]: قبول کردن بخشش
باب: مَنْ أَهْدَى إِلى صَاحِبِهِ وَتَحَرَّى بَعْضَ نِسَائِهِ دُونَ بَعْضٍ
باب [۴]: کسی که برای رفیقش بخشش داد، و بعضی از همسران خود را بر دیگران ترجیح داد
۵- باب: مَا لاَ يُرَدُّ مِنَ الهَدِيَّةِ
باب [۵]: هدیۀ که نباید مسترد شود
۶- باب: المُكَافَأةِ فِي الْهِبَةِ
باب [۶]: بخشش در مقابل بخشش
٧- باب: الإِشْهَادِ فِي الهِبَةِ
باب [٧]: شاهد گرفتن در بخشش
۸- باب: هِبَةِ الرَّجُلِ لاِمْرَأَتِهِ وَالمَرأَةِ لِزَوجِهَا
باب [۸]: بخشش شوهری برای زن، و بخشش زن برای شوهر
٩– باب: هِبَةُ المَرأَةِ لِغَيرِ زَوْجِهَا وَعِتْقِهَا إِذَا كَانَ لهَا زَوْجٌ
باب [٩]: بخشش زن برای غیر شوهرش، و عتق زن شوهردار
۱٠- باب: كَيْفَ يُقْبَضُ العَبْدُ وَالمَتَاعُ
باب [۱٠]: غلام و متاع بخششی چگونه قبض میشود
۱۱- باب: هَدِیَّةِ مَا يُكْرَهُ لُبْسُهَا
باب [۱۱]: بخشش دادن چیزی که پوشیدن آن مکروه است
۱۲- باب: قَبُولِ الهَدِیَّةِ مِنَ المُشْرِكِينَ
باب [۱۲]: قبول کردن بخشش از مشرکین
۱۳- باب: الْـهَدِیَّةِ لِلْمُشْرِكِينَ
باب [۱۳]: بخشش برای مشرک
۱۴- «باب»
باب [۱۴]
۱۵- باب: مَا قِيلَ فِي الْعُمْرَی وَالرُّقْبی
باب [۱۵]: آنچه که در مورد (عُمْرَی) و (رُقْبَی) گفته شده است
۱۶- باب: الاسْتِعَارَةِ لِلْعَرُوسِ عِنْدَ البِنَاءِ
باب [۱۶]: عاریت گرفتن برای عروس در وقت عروسی
۱٧- باب: فَضْلِ المَنِيحَةِ
باب [۱٧]: فضضیلت منیحه
۵٠- كِتَابُ الشَّهَادَاتِ
كتاب [۵٠]: شهادات
۱ – باب:لاَ يَشْهَدُ عَلَی شَهَادِةِ جَوْرٍ إِذَا أُشْهِدَ
باب [۱]: اگر از وی خواسته شد که بر ظلم شهادت بدهد، شهادت ندهد
۲ – باب: مَا قِيلَ فِي شَهَادَةِ الزُّورِ
باب [۲]: آنچه که دربارۀ شهادت دادن ناحق آمده است
۳- باب: شَهَادَةِ الأَعْمى وَنِكَاحِهِ وَأَمْرِهِ وإِنْكَاحِهِ وَمُبَايَعَتِهِ وَقَبُولِهِ فِي التَّأذِينِ وَغَيْرِهِ ومَا يُعْرَفُ بِالأَصْوَاتِ
باب [۳]: شهادت دادن شخص نابینا، و بقیۀ تصرفات آن... و آنچه که به اصوات شناخته میشود
۴- باب: تَعْدِيلِ النِّسَاءِ بَعْضِهِنَّ بَعْضاً
باب [۴]: تزکیۀ زنها برای یکدیگر
[۵۱]
۵- باب: إِذَا زَكَّى رَجُلٌ رَجُلاً كَفَاهُ
باب [۵]: اگر کسی دیگری را تزکیه کرد، برایش کافی است
۶- باب: بُلُوغِ الصِّبْيَانِ وَشَهَادَتِهِمْ
باب [۶]: بالغ شدن اطفال و شهادت دادن آنها
٧- باب: إِذَا تَسَارَعَ قَوْمٌ فِي الْيَمِينِ
باب [٧]: وقتی که مردمی در سوگند بر یکدیگر سبقت کنند
۸- باب: كَيْفَ يَسْتَحْلِف
باب [۸]: چگونه سوگند داده شود؟
٩- باب: لَيْسَ الْكاذِبُ الَّذِي يُصْلِحُ بَيْنَ النَّاسِ
باب [٩]: کسی که بین مردم صلح میکند، دروغگو نیست
۱٠- باب: قَوْلِ الإِمَامِ لِأَصْحَابِهِ: اذْهَبُوا بِنَا نُصْلِح
باب [۱٠]: گفتۀ امام به همنشینانش که: برویم اصلاح کنیم
۱۱- باب: كَيْفَ يُكْتَبُ: هذَا مَا صَالَحَ فُلاَنُ بْنُ فُلاَنٍ فُلاَنُ بنَ فُلاَنٍ، وَإِنْ لَمْ يَنْسُبْهُ إِلى قَبِيلَتِهِ أَو نَسَبِهِ
باب [۱۱]: چگونه نوشته میشود که: این سند مصالحۀ فلان ابن فلان و فلان ابن فلان است، و گرچه او را به قبیله و یا
۱۲- باب: قَوْلِ النَّبِىِّ
ج
لِلْحَسَنِ ابْنِ عَلِيِّ: إِنَّ ابْنِي هذَا سَيِّدٌ
باب [۱۲]: این قول پیامبر خدا
ج
که برای حسن بن علی گفتند: این فرزند من سردار است
۱۳- باب: هَلْ يُشِيرُ الإِمامُ بِالصُّلْحِ
باب [۱۳]: آیا امام باید به صلح دعوت کند؟
۵۱- كتاب الشروط
کتاب [۵۱]: شروط
باب: الشُّرُوطِ فِي المَهْرِ عِنْدَ عُقْدَةِ النِّكَاحِ
باب [۱]: شروط در مهر در وقت عقد نکاح
۲- باب: الشُّرُوطِ الَّتِي لاَ تَحِلُّ فِي الحُدُودِ
باب [۲]: شروطی که در حدود جائز نیست
۳- باب: الاشْتِراطِ فِي المُزَارَعَةِ
باب [۳]: اشتراط در کشتمندی
۴- باب: الشُّرُوطِ فِي الجِهَادِ وَالمُصَالَـحَةِ مَعَ أَهْلِ الحَرْبِ وكِتَابَةِ الشُّرُوطِ
باب [۴]: شروط در جهاد و مصالحه با اهل حرب، و نوشتن شروط
۵- باب: مَا يَجُوزُ مِنَ الاشْتِرَاطِ وَالثَّنْيا فِي الإِقْرَارِ
باب [۵]: شرط و استثنائی که در اقرار جائز است
۵۲- كِتَابُ الوَصَايَا
کتاب [۵۲]: وصیت‌ها
۱- باب: الْوَصَايَا
باب [۱]: وصیت‌ها
۲- باب: الصَّدَقَةِ عِنْدَ المَوْتِ
باب [۲]: صدقه در وقت مرگ
۳- باب: هَلْ يَدْخُلُ النِّسَاءُ وَالوَلَدُ فِي الأَقَارِبِ؟
باب [۳]: آیا زن و فرزند در اقارب داخل میشوند؟
۴- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغُواْ ٱلنِّكَاحَ فَإِنۡ ءَانَسۡتُم مِّنۡهُمۡ رُشۡدٗا فَٱدۡفَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ أَمۡوَٰلَهُمۡ
﴾
۵- باب: قولِ الله تعالى:
﴿
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَأۡكُلُونَ أَمۡوَٰلَ ٱلۡيَتَٰمَىٰ ظُلۡمًا إِنَّمَا يَأۡكُلُونَ فِي بُطُونِهِمۡ نَارٗاۖ وَسَيَصۡلَوۡنَ سَعِيرٗا
﴾
باب [۵]: قول
۶- باب: نَفَقَةِ القَيِّمِ لِلوَقْفِ
باب [۶]: نفقۀ سرپرست وقف
٧- باب: إِذَا أَوْقَفَ أَرْضاً أَوْ بِئْراً أَو اشْتَرطَ لِنَفْسِهِ مِثْلَ وِلاَءِ المُسْلِمِينَ
باب [٧]: آنکه زمین یا چاهی را وقف کرد و گفت که نصیبش به اندازۀ مسلمانان دیگر است
۸- باب: قَوْلِ الله عَزَّ وَجَلَّ:
﴿
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ شَهَٰدَةُ بَيۡنِكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ
﴾
باب [۸]: این قول خداوند متعال که:
۵۳- كِتَابُ الجِهَادِ
کتاب [۵۳]: کتاب جهاد
۱- باب: فَضْلِ الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ
باب [۱]: فضیلت جهاد، و سِیَر
۲- باب: أَفْضَلُ النَّاسِ مُؤْمِنٌ مُجَاهِد بِنَفسِهِ وَمالِهِ فِي سَبِيلِ الله
باب [۲]: بهترین مردمان شخص مؤمنی است که به جان و مال خود، در راه خدا جهاد کند
۳- باب: دَرَجاتِ الْـمُجَاهِدِينَ فِي سَبِيلِ اللهِ
باب [۳]: درجات مجاهدین فی سبیل الله
۴- باب: الْغَدْوَةِ وَالرَّوْحَةِ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَقَابُ قَوسِ أَحَدِكُمْ فِي الجَنَّةِ
باب [۴]: فضیلت رفتن شبانه و روزانه در جهاد فی سبیل الله، و اندک جایی در بهشت
۵- باب: الحُورِ الْعِينِ
باب [۵]: الحور العین
[۱۱۵]
.
۶- باب: مَنْ يُنْكَبُ أَو يُطْعَنُ فِي سَبِيلِ اللهِ
باب [۶]: [ثواب] آنکه در راه خدا مصیبت ببیند و یا مجروح شود
٧- باب: مَنْ يُجْرَحُ فِي سَبِيلِ الله عَزَّ وَجَلَّ
باب [٧]: فضیلت کسی که در راه خدا زخمی شود
۸- قَوْلِ الله عَزَّ وَجَلَّ:
﴿
مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ رِجَالٞ صَدَقُواْ مَا عَٰهَدُواْ ٱللَّهَ عَلَيۡهِ
﴾
باب [۸]: این قول خداوند متعال:
﴿
از م
٩- باب: عَمَلٌ صَالِحٌ قَبْلَ القِتَالِ
باب [٩]: انجام دادن کار نیک پیش از اقدام کردن به جهاد
۱٠- باب: مَنْ أَتَاهُ سَهْمٌ غَرْبٌ فَقَتَلهُ
باب [۱٠]: کسی که به اثر تیر غیبی به قتل میرسد
۱۱- باب: مَنْ قَاتَلَ لِتَكُونَ كَلِمَةُ اللهِ هِي الْعُلْيَا
باب [۱۱]: کسی که به جهت اعلای کلمة الله جهاد میکند
۱۲- باب: الْغَسْل بَعْدَ الحَرْبِ وَالقِتَالِ
باب [۱۲]: شستشو بعد از جنگ و قتال
۱۳- باب: الكَافِرِ يَقْتُلُ المُسْلِمَ ثُمَّ يُسْلِمُ فَيُسَدِّدُ بَعْدُ وَيُقْتَلُ
باب [۱۳] کافری مسلمانی را میکشد، و بعد از آن مسلمان میشود، و هدایت گردیده و کشته میشود
۱۴-باب: مَنْ اخْتَارَ الْعَزْوَ عَلَى الصَّوْمِ
باب [۱۴]: کسی که جهاد را بر روزۀ نفلی ترجیح داده است
۱۵- باب: الشَّهَادَةُ سَبْعٌ سِوَى الْقَتْلِ
باب [۱۵]: شهادت به غیر از کشته شدن هفت قسم است
۱۶- باب: قَوْلِ الله عَزَّ وَجَلَّ:
﴿
لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ...
﴾
إَلَی قَولَهَ:
﴿
۱٧- باب: التَّحْرَيضِ عَلَى الْقِتَالِ
باب [۱٧]: تشویق کردن به جهاد
۱۸- باب: حَفْرِ الخَنْدَقِ
باب [۱۸]: کندن خندق
۱٩- باب: مَنْ حَسَبَهُ الْعُذْرُ عَنِ الْغَزْوِ
باب [۱٩]: کسی که عذر، مانع رفتنش به جهاد شده است
۲٠- باب: فَضْلِ الصَّوْمِ فِي سَبِيلِ اللهِ
باب [۲٠]: فضیلت روزه گرفتن در جهاد
۲۱- باب: فَضْلِ مَنْ جَهَّزَ غَازِياً أَوْ خَلَقَهُ بِخَيْرٍ
باب [۲۱]: فضیلت مجهز نمودن مجاهد و یا سرپرستی شایستۀ از بازماندگانش
۲۲- باب: التَّحَنُّطِ عِنْدَ القِتَالِ
باب [۲۲]: استعمال حنوط در وقت رفتن به جهاد
۲۳- باب: فَضْلِ الطَّلِيعَةِ
باب [۲۳]: فضیلت اطلاع آوردن از دشمن
۲۴- باب: الجِهَادُ مَاضٍ مَعَ الْبَرِّ والْفَاجِرِ
باب [۲۴]: باید زیر بیرق نیکوکار و بدکار جهاد نمود
۲۵- باب: مَنِ احْتَبَسَ فَرَساً لقَولِهِ عَزَّ وَجَلَّ:
﴿
وَمِن رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ...
﴾
باب [۲۵]: کسی که بنا به این قول خداوند که:
﴿
و از آماد
۲۶- باب: اسْمِ الفَرَسِ وَالحِمَارِ
باب [۲۶]: نامگذاری اسپ و خر
۲٧: مَا یُذْكَرُ مِنْ شُؤمِ الفَرَسِ
باب [۲٧]: آنچه که در شوم بودن اسپ آمده است
۲۸- باب: سِهَامِ الفَرَسِ
باب [۲۸]: حصۀ اسپ از غنیمت
۲٩- باب: نَاقَهِ النَّبِيِّ
ج
باب [۲٩]: شتر پیامبر خدا
ج
۳٠- باب: حَمْلِ النِّسَاءِ القِرَبَ إِلَى النَّاسِ فِي الْغزْوِ
باب [۳٠]: برداشتن زنها مشکهای آب را برای مردم در جهاد
۳۱- باب: مُدَاواةِ النِّسَاءِ الجَرْحى فِي الْغَزْوِ
باب [۳۱]: تداوی کردن زنها زخمیها را در جنگ
۳۲- باب: الحِرَاسَةِ فِي الغَزْوِ وَفِي سَبِيلِ اللهِ
باب [۳۲]: فضیلت حراست در جهاد فی سبیل الله
۳۳- باب: الْخِدْمَةِ فِي الْغَزْوِ
باب [۳۳]: خدمت در جهاد
۳۴- باب: فَضْلِ رِبَاطِ يَوْمٍ فِي سَبِيلِ الله
باب [۳۴]: فضیلت یک روز در صف جهاد
۳۵- باب: مَن اسْتَعَانَ بِالضُّعَفَاءِ وَالصَّالِحينَ فِي الحَرْبِ
باب[۳۵]: کسی که در جنگ از ضعیفان و اشخاص صالح کمک خواسته است
۳۶- باب: التَّحْرِيضِ عَلَى الرَّمْيِ
باب [۳۶]: تشویق به تیراندازی
۳٧- باب: المِجَنِّ وَمَنْ يَتَرَّسُ بِتُرْسِ صَاحِبِهِ
باب [۳٧]: در ذکر سَپَر، و کسی که به سپر رفیق خود پناه گرفت
۳۸- باب: مَا جَاءَ فِي حِلْيَةِ السُّيُوفِ
باب [۳۸]: آنچه که دربارۀ زینت شمشیر آمده است
۳٩- باب: مَا قِيلَ فِي دِرْعِ النَّبِيِّ
ج
وَالقَمِيصِ فِي الحَرْبِ
باب [۳٩]: زره و لباس جنگ پیامبر خدا
ج
۴٠- باب: الحَرِيرِ فِي الحَرْبِ
باب [۴٠]: پوشیدن لباس ابریشمین در جنگ
۴۱- باب: مَا قِيلَ فِي قِتَالِ الرُّومِ
باب [۴۱]: آنچه که در مورد قتال اهل روم گفته شده است
۴۲- باب: قِتَالِ اليَهُودِ
باب [۴۲]: جنگ کردن با یهود
۴۳- باب: قِتَالِ التُّرْكِ
باب [۴۳]: جنگ با اتراک
۴۴- باب: الدُّعاءِ عَلَى المُشْرِكِينَ بِالهَزيمَةِ وَالزَّلْزَلَةِ
باب [۴۴]: دعا بر مشرکین به هزیمت و تزلزل
۴۵- باب: الدُّعَاءِ للمُشْرِكِينَ بِالهُدَى لِيَتَأَلَّفَهُمْ
باب [۴۵]: دعا کردن برای هدایت مشرکین به امید الفت گرفتن آنها
۴۶- باب: دُعَاءِ النَّبِيِّ
ج
إِلَى الإِسْلاَمِ وَالنُّبُوَّةِ، وَأَن لاَ يَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللهِ
باب [۴۶]: دعوت پیامبر خدا
ج
به اسلام و اعتراف به نبوت، و اینکه
۴٧- باب: مَنْ أَرَادَ غَزْوَةً فَوَرَّى بِغَيْرِهَا وَمَنْ أَحَبَّ الخُرُوجَ إِلَى السَفَر يَوْمَ الخَمِيس
باب [۴٧]: کسی که رفتن به جنگ را از دیگران پنهان نمود، و کسی که بیرون شدن به سفر را در روز پنجشنبه دوست میداشت
۴۸- باب: التَّوْدِيعِ
باب [۴۸]: وداع کردن
۴٩- باب: السَّمْعِ وَالطَّاعَةِ لِلإِمَامِ
باب [۴٩] در اجابت قول امام و فرمانبرداری از وی
۵٠- باب: يُقَاتَلُ مِن وَرَاءِ الإِمَامِ وَيُتَّقَى بِهِ
باب [۵٠]: جنگ کردن از عقب امام و پناه گرفتن به آن
۵۱- باب: البَيْعَةِ فِي الحَرْبِ أَنْ لا يَفِرُّوا
باب [۵۱]: بیعت کردن بر اینکه از جنگ نگریزند
۵۲- باب: عَزْمِ الإِمامِ عَلَى النَّاسِ فِيما يُطِيقُونَ
باب [۵۲]: امام باید مردم را به چیزی مکلف سازد که طاقت اجرای آن را داشته باشند.
۵۳- باب: كانَ النَّبِيُّ
ج
إِذَا لَمْ يُقَاتِل أَوَّلَ النَّهَارِ أَخَّرَ القِتَالَ حَتَّى تَزُولَ الشَّمْسُ
باب [۵۳]: پیامبر خدا
ج
اگر در اول روز قتال نمیکردند، جنگ را تا زوال آفتاب به تاخیر
۵۴- باب: الأَجِيرِ
باب [۵۴]: مزدور [درجهاد].
۵۵- باب: مَا قِيلَ فِي لِوَاءِ النَّبِيِّ
ج
باب [۵۵]: آنچه که در مورد بیرق پیامبر خدا
ج
گفته شده است
۵۶- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: «نُصِرْتُ بِالرُّعْبِ مَسِيرَةَ شَهْرٍ»
باب [۵۶]: این قول پیامبر خدا
ج
که: «از ترس که از مسافت یک ماه راه، [در دل دشمنانم] میافتد نصرت داده شدهام»
۵٧- باب: حَمْلِ الزَّادِ فِي الغَزْوِ، وَقَولِ الله عَزَّ وَجَلَّ:
﴿
وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيۡرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقۡوَىٰ
﴾
باب [۵٧]: برداشتن ز
۵۸- باب: الرِّدْفِ عَلَى الْحِمَارِ
باب [۵۸] با هم سوار شدن بر الاغ
۵٩- باب: كَرَاهِيَةِ السَّفَرِ بِالمَصَاحِفِ إِلَى أَرْضِ الْعَدُوِّ
باب [۵٩]: با قرآن نباید به سرزمین دشمن سفر نمود
۶٠- مَا يُكْرَهُ مِنْ رَفْعِ الصَّوْتِ بِالتَّكْبِيرِ
باب [۶٠]: تکبیر گفتن با صدای بلند مکروه است
۶۱- باب: التَّسْبِيحِ إِذَا هَبَطَ وَادِياً
باب [۶۱]: تسبیح گفتن در وقت سرازیر شدن به طرف دشت
۶۲- باب: يُكْتَبُ لِلْمُسَافِرِ مَا كَانَ يَعْمَلُ فِي الإِقامَةِ
باب [۶۲]: برای مسافر ثواب عملی را که در اقامت انجام میداد، نوشته میشود
۶۳- باب: السَّيْرِ وَحْدَهُ
باب [۶۳]: سفر کردن تنها
۶۴- باب: الجِهَادِ بِإِذْنِ الأَبَوَيْنِ
باب [۶۴]: جهاد کردن به اجازۀ پدر و مادر
۶۵- باب: مَا قِيلَ فِي الجَرَسِ وَنَحْوِهِ في أَعْنَاقِ الإِبِلِ
باب [۶۵]: آنچه که در مورد آویزان کرن جرس و امثال آن بر گردن شتر گفت شده است
۶۶- باب: مَنِ اكْتُتِبَ فِي جَيْشٍ فَخَرَجَتِ امْرَأتُهُ حاجَّةً أَوْ كَانَ لَهُ عُذْرٌ هَلْ يُؤذَنُ لَهُ؟
باب [۶۶]: کسی که در لشکری ثبت نام شد، و همسرش به حج رفت، و یا برایش عذری پیدا شد، آیا برایش اجازه داده میشود؟
۶٧- باب: الأسَارَى فِي السَّلاَسِلِ
باب [۶٧]: اسیران در بند
۶۸- باب: أَهْلِ الدَّارِ يُبَيِّتُونَ فَيُصَابُ الوِلْدَانُ وَالذَّرَارِيُّ
باب [۶۸]: خانوادۀ که بر آنها شبیخون زده میشود و اولاد آنها مورد اصابت قرار میگیرند
۶٩- باب: قَتْلِ الصِّبْيَانِ فِي الحَرْبِ
باب [۶٩]: کشتن اطفال در جنگ
٧٠- لاَ يُعَذَّبُ بِعَذَابِ الله
باب [٧٠]: به [مانند] عذاب خدا نباید عذاب کرد
٧۱- «باب»
باب [٧۱]
٧۲- باب: حَرْقِ الدُّورِ وَالنَّخِيلِ
باب [٧۲]: سوزاندن خانهها و نخلستانها
٧۳- باب: الحَرْبُ خَدْعَةٌ
باب [٧۳]: جنگ فریب است
٧۴- باب: مَا يُكْرَهُ مِنَ التَّنَازُعِ وَالاخْتِلاَفِ فِي الحَرْبِ وَعُقُوبَةِ مَنْ عَصى إِمامَهُ
باب [٧۴]: کراهت اختلاف و کشمکش در جنگ، و عقوبت کسی که از امام خود نافرمانی کند
٧۵- باب: مَنْ رَأي الْعَدُوَّ فَنَادَى بِأعْلَى صَوْتِهِ: يَا صَبَاحاهْ حَتَّى يُسْمِعَ النَّاسَ
باب [٧۵]: کسی که دشمن را دیده و به آواز بلند فریاد زده است که: در این صبح به کمک بشتابید
٧۶- باب: فِكاكِ الأَسِيرِ
باب [٧۶]: آزاد ساختن اسیر
٧٧- باب: فِدَاءِ المُشْرِكِينَ
باب [٧٧]: فدیه دادن مشرکین
٧۸- باب: الحَرْبِيِّ إِذَا دَخَلَ دَارَ الإِسْلاَمِ بِغَيْرِ أَمانٍ
باب [٧۸]: اگر شخص حربی بدون امان خواستن، به دار اسلام داخل شد
٧٩- باب: جَوَائِزِ الوَفْدِ
باب[٧٩]: جائزه دادن برای سفیر و نماینده
[۲۲٧]
.
۸٠- باب: هَل يُسْتَشْفَعُ إِلَى أَهْلِ الذِّمَّةِ
وَمُعَامَلَتِهِمْباب [۸٠]: آیا میتوان به اهل ذمه شفاعت کرد؟
۸۱- باب: كَيْفَ يُعْرَضُ الإِسْلاَمُ عَلَى الصَّبِيِّ
باب [۸۱]: اسلام برای طفل چگونه عرضه میشود؟
۸۲- باب: كِتَابَةِ الإِمامِ النَّاسَ
باب [۸۲]: احصائیه گیری امام از مردم
۸۳- باب: مَنْ غَلَبَ الْعَدُوَّ فَأَقَامَ عَلَى عَرصَتِهِم ثَلاَثاً
باب [۸۳]: کسی که بر دشمن غالب گردیده و در منطقهاش سه روز باقی مانده است
۸۴- باب: إِذَا غَنِمَ المُشْرِكُونَ مَالَ المُسْلِمِ ثُمَّ وَجَدَهُ المُسْلِمُ
باب [۸۴]: اگر مشرکین مال مسلمانی را به غنیمت گرفتند و سپس مسلمان مال خود را یافت
۸۵- باب: مَنْ تَكلَّمَ بِالفَارِسِيَّةِ وَالرَّطَانَةِ وقَول الله تَعَالى:
﴿
وَٱخۡتِلَٰفُ أَلۡسِنَتِكُمۡ وَأَلۡوَٰنِكُمۡ
﴾
باب [۸۵]: کسی که به فارسی و عجمی سخن زده است و
۸۶- باب: الغُلُولِ وَقَولِ الله عَزَّ وَجَلَّ:
﴿
وَمَن يَغۡلُلۡ يَأۡتِ بِمَا غَلَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ
﴾
باب [۸۶]: خیانت در غنیمت، و این قول خداوند که:
۸٧- باب: القَلِيلِ مِنَ الْغُلُولِ
باب [۸٧]: خیانت اندک در مال غنیمت
۸۸- اسْتِقْبَالِ الغُزَاةِ
باب [۸۸]: استقبال از مجاهدین
۸٩- باب: الصَّلاَةِ إِذَا قَدِمَ مِن سَفَرٍ
باب [۸٩]: نماز خواندن در وقت بازگشتن از سفر
٩٠- باب: فَرْضِ الخُمُسِ
باب [٩٠]: فرض خُمس
٩۱- باب: ما ذُكِر مِنْ دِرْعِ النَّبِىِّ
ج
وَعَصَاهُ وَسَيْفِهِ وَقَدَحِهِ وَخاتَمِهِ...
باب [٩۱]: آنچه که دربارۀ زره جنگی پیامبر خدا
ج
، و دربارۀ عصا، و شمشیر، و قدح، و انگشترشان، آمده است...
٩۲- باب: قوله تعالی:
﴿
فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ
﴾
باب [٩۲]: این قول خداوند که:
﴿
یکپنجم برای خدا و پیامبر
٩۳- باب: قَولِ النَّبِيِّ
ج
: «أُحِلَّتْ لَكُمُ الغَنَائِمُ»
باب [٩۳]: این قول پیامبر خدا
ج
که: «غنائم برای شما حلال گردانیده شده است»
٩۴- «باب»
باب [٩۴]
٩۵- باب: مَنْ لَم يُخَمِّسِ الأَسْلاَبَ وَمَنْ قَتَلَ قَتِيلًا فَلَه سَلَبُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يُخَمَّسَ وَحُكْمِ الإِمامِ فِيهِ
باب [٩۵]: کسی که اسلاب را خمس نکرد، و کسی که شخصی را بکشد ادوات جنگیاش از او است...
٩۶- «باب» مَا كَانَ النَّبِيُّ
ج
يُعْطِي المُؤَلَّفَةَ قُلُوبُهُمْ وَغَيْرَهُمْ مِنَ الخُمُسِ وَغَيرِهِ
باب [٩۶]: آنچه که پیامبر خدا
ج
از خمس و دیگر چیزها برای مؤلفة القلوب و دیگران میدادند
٩٧- باب: مَا يُصيبُ مِن الطَّعامِ فِي أَرضِ الحَربِ
باب [٩٧]: طعامی که در سرزمین جنگ به دست میآید
٩۸- باب: الجِزْيَةِ وَالموَادَعَةِ مَعَ أَهْلِ الذِمَّةِ والحَرْبِ
باب [٩۸]: جزیه و صلح با اهل ذم و اهل حرب
٩٩- باب: إِذَا وَادَعَ الإِمامُ مَلِكَ القرْيَةِ هَلْ يَكُونُ ذَلِكَ لِبَقِيِّتِهِمْ
باب [٩٩]: آیا صلح امام با رئیس قریه، صلح با همۀ افراد قریه است؟
۱٠٠- باب: إِثْمِ مَنْ قَتَلَ مُعَاهَداً بِغَيْرِ جُرْمِ
باب [۱٠٠]: گناه کسی معاهدی را بدون جرمی بکشد
۱٠۱- باب: إِذَا غَدَرَ المُشْرِكُونَ بِالمُسْلِمِينَ هَل يُعْفَى عَنْهُمْ
باب [۱٠۱]: اگر مشرکین به مسلمانان خیانت کردند آیا از آنها عفو خواهد شد؟
۱٠۲- باب: المُوَادَعَةِ وَالمُصَالَـحَةِ مَعَ المُشْرِكِينَ بِالمَالِ وَغَيْرِهِ وَإِثْمِ مَنْ لَمْ يَفِ بِالْعَهْدِ
باب [۱٠۲]: ترک جنگ و مصالحه با مشرکین در مقابل مال و غیره، و گناه کسی که به عهد خود وفا نکند
۱٠۳- باب: هل يُعفَى عَنِ الذِّمِّيِّ إِذَا سَحَرَ
باب [۱٠۳]: اگر ذمی سحر کرد آیا میتوان او را عفو کرد؟
۱٠۴- باب: مَا يُحْذَرُ مِنَ الْغَدْرِ
باب [۱٠۴]: ترس از فریب کاری
۱٠۵- باب:إِثْمِ مَنْ عَاهَدَ ثُمَّ غَدَرَ
باب [۱٠۵]: گناه کسی که بعد از عهد و پیمان خیانت میکند
۱٠۶- باب: إِثْمِ الْغَادِرِ لِلبَرِّ وَالفَاجِرِ
باب [۱٠۶]: فریب کاری از نیکوکار و بدکار گناه است
۵۴- كِتَابُ بَدْءِ الخَلْقِ
کتاب [۵۴]: ابتدای خلقت
۱- باب: مَا جاءَ في قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
وَهُوَ ٱلَّذِي يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ
﴾
باب [۱]: این قول خداوند که:
﴿
آن ذاتی است ک
۲- باب: مَا جَاءَ فِي سَبْعِ أَرَضِينَ
باب [۲]: آنچه که در مورد هفت زمین آمده است
۳- باب: صِفَةِ الشَّمْسِ وَالقَمَرِ بِحُسْبَانٍ
باب [۳]: گردش آفتاب و مهتاب روی حساب است
۴- باب: مَا جَاءَ فِي قَولِهِ:
﴿
وَهُوَ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِ
﴾
باب [۴]: این قول خداوند که:
﴿
و آن ذات
۵- باب: ذِكْرِ المَلاَئِكَةِ صَلَواتُ الله عَلَيهِم
باب [۵]: صفت ملائکه صلوات الله علیهم
۶- باب: مَا جَاءَ فِي صِفَةِ الجَنَّةِ وَأَنَّهَا مَخْلُوقَةٌ
باب [۶]: صفت بهشت، و اینکه بهشت خلق شده است
٧- باب: صِفَةِ النَّارِ وَأَنَّهَا مَخْلُوقَةٌ
باب [٧]: صفت دوزخ، و اینکه دوزخ فعلا موجود است
۸- باب: صِفَةِ إِبْلِيسَ وجُنُودِهِ
باب [۸]: صفت ابلیس و لشکریانش
٩- باب: قَوْلِ اللهِ تَعَالَى:
﴿
وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٖ
﴾
باب [٩]: این قول خداوند متعال که:
﴿
... و در روی زمین هر خزندۀ را پراکنده
۱٠- باب: خَيْرُ مالِ المُسْلِمِ غَنَمٌ يَتَّبعُ شَعَفَ الجِبَالِ
باب [۱٠]: بهترین مال مسلمان گوسفندانی است که آنها را بر سر کوهها میچراند
۱۱- باب: إِذَا وَقَعَ الذُّبابُ فِي شَرَابِ أَحَدِكُمْ فَلَيَغْمِسْهُ فَإِنَّ فِي أَحَدِ جَنَاحَيْهِ دَاءً وَفِي الأُخْرَى شِفَاءً
باب [۱۱]: اگر مگس در نوشیدنی شما افتاد، او را غوطه دهید، زیرا در یک بالش مرض و در بال دیگرش شفا است
۵۵- كتابُ أحَادِيثِ الأنبِيَاءِ
کتاب [۵۵]: اخبار انبیاء
†
[۳۱٩]
۱- خَلْقِ آدَمَ وَذُرِّيَّتِهِ
باب [۱]: خلقت آدم و ذریۀ آن
۲- باب: قَوْلِ الله:
﴿
وَيَسَۡٔلُونَكَ عَن ذِي ٱلۡقَرۡنَيۡنِ
﴾
باب [۲]: این قول خداوند متعال که:
﴿
درمورد ذوالقرنین از تو میپرسند...
۳- «باب»
باب [۳]
۴- باب: قوله:
﴿
وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ
﴾
الآية
باب [۴]: قول خداوند که:
﴿
و از مهمان ابراهیم برای آنها خبر بده
۵- باب: قَوْلِ الله تعالى:
﴿
وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ إِسۡمَٰعِيلَۚ إِنَّهُۥ كَانَصَادِقَ ٱلۡوَعۡدِ
﴾
باب [۵]: این قول خداوند متعال که:
۶- باب: قوله تعالی:
﴿
وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗا
﴾
باب [۶]: این قول خداون که:
﴿
برای قوم ثمود برادر ایشان صالح را فرستادیم
٧- باب:
﴿
أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ حَضَرَ يَعۡقُوبَ ٱلۡمَوۡتُ إِذۡ قَالَ لِبَنِيهِ
﴾
الآية
باب [٧]:
﴿
آیا هنگامی که مرگ یعقوب فرار رسید و به
۸- باب: حَدِيثُ الخِضر مَعَ مُوسى
باب [۸]: قصۀ خضر با موسی[علیهماالسلام]
٩- «باب»
باب [٩]
۱٠- باب: قول الله تعالى:
﴿
وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱمۡرَأَتَ فِرۡعَوۡنَ... وَكَانَتۡ مِنَ ٱلۡقَٰنِتِينَ
﴾
باب [۱٠]: این قول خداوند متعال که:
۱۱- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ... وَهُوَ مُلِيمٞ
﴾
باب [۱۱]: این قول خداند متعال:
﴿
و به تحقیق که یونس
۱۲- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
وَءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ زَبُورٗا
﴾
باب [۱۲]: این قول خداوند که:
﴿
و برای داود زبور را دادیم
۱۳- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ
﴾
باب [۱۳]: این قول خداوند متعال که:
﴿
۱۴- باب: قَوله تَعَالَى:
﴿
وَإِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰكِ... أَيُّهُمۡ يَكۡفُلُ مَرۡيَمَ
﴾
باب [۱۴]: این قول خداوند متعال که:
۱۵- باب: قوله تعالى:
﴿
يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا تَغۡلُواْ فِي دِينِكُمۡ... وَكِيلٗا
﴾
باب [۱۵]: این قول خداوند متعال که:
﴿
ای اهل کتاب! در دی
۱۶- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
وَٱذۡكُرۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مَرۡيَمَ إِذِ ٱنتَبَذَتۡ مِنۡ أَهۡلِهَا...
﴾
باب [۱۶]: این قول خداوند متعال که:
﴿
مریم را ه
۱٧- باب:ُزُولِ عِيسى ابن مَرْيَمَ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ
باب [۱٧]: نزول عیسی بن مریم علیهما السلام
۱۸- باب: مَا ذُكِرَ عَنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ
اب [۱۸]: آنچه که از بنی اسرائیل گفته شده است
۱٩- باب: المَنَاقِبِ
باب [۱٩]: صفات پسندیده
۲٠- باب: مَنَاقِبِ قُرَيْشِ
باب [۲٠]: مناقب قریش
۲۱- «باب»
باب [۲۱]
۲۲- باب: ذِكْرِ أَسْلَمَ وَغِفَارَ وَمُزَيْنَةَ وَجُهَيْنَةَ وَأَشْجَعَ
باب [۲۲]: قصۀ: أَسلم، غِفار، مُزَینَه، جُهَینَه و أَشجع
۲۳- باب: ذِكْرِ قَحْطَانَ
باب [۲۳]: ذِکْر قَحطان
۲۴- باب: مَا يُنْهى عَنْ دَعْوَى الجَاهِلِيَّةِ
باب [۲۴]: نهی شدن از مفکورۀ جاهلیت
۲۵- باب: قصَّة خُزَاعَةَ
باب [۲۵]: قصۀ خُزاعه
۲۶- باب: قِصَّةِ إِسْلاَمِ أِبِي ذَرٍّ
س
باب [۲۶]: قصۀ اسلام ابو ذر
س
۲٧- باب: مَنِ انْتَسبَ إِلى آبَائِهِ فِي الإِسْلاَمِ وَالجَاهِلِيَّةِ
باب [۲٧]: کسی که در اسلام و جاهلیت به پدرانش نسبت داده شد
۲۸- باب: مَنْ أَحَبَّ أَنْ لاَ يُسَبَّ نَسَبُهُ
باب [۲۸]: کسی که خواست نسبش دشنام داده نشود
۲٩- باب: ما جَاءَ في أَسماءِ رسُولِ الله
ج
باب [۲٩]: آنچه که دربارۀ نامها پیامبر خدا
ج
آمده است
۳٠- باب: خَاتَمِ النَّبِيِّينَ
ج
باب [۳٠]: خاتم النبیین
ج
۳۱- باب: وَفَاةِ النَّبِيِّ
ج
باب [۳۱]: وفات پیامبر خدا
ج
۳۲- «باب»
باب [۳۲]
۳۳- باب: صِفَةِ النَّبِيِّ
ج
باب [۳۳]: صفت پیامبر خدا
ج
۳۴- باب: كانَ النَّبِيُّ
ج
تَنَامُ عَيْنُهُ وَلاَ يَنَامُ قَلْبُهُ
باب [۳۴]: چشم پیامبر خدا
ج
میخوابید و دلشان نمیخوابید
۳۵- باب: عَلاَمَاتِ النُّبُوَّةِ فِي الإِسْلاَمِ
باب [۳۵]: علامات نبوت در اسلام
۳۶- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمۡۖ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنۡهُمۡ لَيَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
﴾
باب [۳۶]: این قول
۳٧- باب: سُؤالِ المُشْرِكِينَ أَنْ يُرِيَهمُ النَّبِيُّ
ج
آيَةً فَآرَاهُم انْشِقَاقَ الْقَمَرِ
باب [۳٧]: طلب مشرکین که پیامبر خدا
ج
برای آنها معجزۀ نشان بدهند و ایشان برای آنها شق قمر را نشان
اندازه فونت
دبی
هلوتیکا نو
وردنا
تاهوما
Iran Sans
۵۲- كِتَابُ الوَصَايَا
کتاب [۵۲]: وصیت‌ها
به اشتراک‌گذاری کتاب
Facebook
Twitter
Youtube
Google+
Telegram
Whatsapp
با ایمیل
فایل Word
فایل PDF
نسخه چاپی
گزارش یک مشکل
۵۲- كِتَابُ الوَصَايَا
کتاب [۵۲]: وصیت‌ها
قبلی
بعدی
×
ورود
با ایمیل
مرا به خاطر بسپار
رمز عبور را فراموش کردید؟
ورود
ساخت حساب کاربری جدید
ثبت نام
بازیابی رمز عبور
ارسال لینک بازیابی رمز عبور
بازگشت به صفحه ثبت نام / ورود
