۶- باب: المُكَافَأةِ فِي الْهِبَةِ
باب [۶]: بخشش در مقابل بخشش
۱۱۶٠: عَنْ عَائِشَةَ ل، قَالَتْ: «كَانَ رَسُولُ اللَّهِ جيَقْبَلُ الهَدِيَّةَ وَيُثِيبُ عَلَيْهَا» [رواه البخاری: ۲۵۸۵].
۱۱۶٠- از عائشهلروایت است که گفت: پیامبر خدا جبخشش را قبول می‌کردند، و در مقابل آن بخشش می‌دادند [۳۲].
[۳۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) بخشش دادن در مقابل بخشش مسحب است، و واجب نیست. ۲) اگر کسی برای دیگری چزی بخشش داد، و از وی خواست تا برایش بخشش بدهد، در این صورت امام مالک/می‌گوید: اگر بخشش دهنده کسی بود که حالتش دلالت بر طلب بخشش کرد، بخشش دادن در مقابل بخشش واجب است، مانند بخشش دادن فقیر برای ثروتمند، و بخشش دادن مزدور برای بادارش، امام ابوحنیفه/می‌گوید، بخشش دادن در مقابل بخشش به هیچ حالتی واجب نیست.