فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد چهارم

فهرست کتاب

۶- باب: نَفَقَةِ القَيِّمِ لِلوَقْفِ
باب [۶]: نفقۀ سرپرست وقف

۶- باب: نَفَقَةِ القَيِّمِ لِلوَقْفِ
باب [۶]: نفقۀ سرپرست وقف

۱۲٠۱- و عَنْهُ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جقَالَ: «لاَ يَقْتَسِمُ وَرَثَتِي دِينَارًا وَلاَ دِرْهَمًا مَا تَرَكْتُ بَعْدَ نَفَقَةِ نِسَائِي، وَمَئُونَةِ عَامِلِي فَهُوَ صَدَقَةٌ» [رواه البخاری: ۲٧٧۶].

۱۲٠۱- و از ابوهریرسروایت است که پیامبر خدا جفرمودند:

«ورثۀ من دینار و درهمی را تقسیم نمی‌کنند، آنچه که بعد از نفقۀ همسران و مزد عاملم باقی می‌گذارم، صدقه است» [۱٠۶].

[۱٠۶] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) چون ازواج مطهرات امهات المؤمنین بودند، و بعد از وفات نبی کریم جهیچگاه ازدواج کرده نمی‌توانستند، از این جهت در حکم معتده بودند، و نفقۀ معتده لازم است. ۲) مراد از (عامل) در حدیث، کسی است که سرپرستی زمین را بر عهده دارد، و یا مراد از آن خلیفۀ پیامبر خدا جاست.