فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد چهارم

۱٧- باب:ُزُولِ عِيسى ابن مَرْيَمَ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ
باب [۱٧]: نزول عیسی بن مریم علیهما السلام

۱۴۴٠- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «كَيْفَ أَنْتُمْ إِذَا نَزَلَ ابْنُ مَرْيَمَ فِيكُمْ، وَإِمَامُكُمْ مِنْكُمْ» [رواه البخاری: ۳۴۴٩].

۱۴۴٠- از ابوهریرهسروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «در زمانی که عیسی÷در بین شما بیاید، و امام شما [در نماز] از خود شما باشد، حال شما چگونه خواهد بود»؟ [۳٧۲].

[۳٧۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) وقتی که عیسی÷نزول می‌کند، دو جامۀ نباتی رنگ، یعنی: جامۀ که اندکی زرد است، به بر دارد. ۲) عیسی÷را در وقت نزول ابری حمل می‌کند، و در حالی که دست‌هایش بر شانۀ دو ملک نهاده است، بر باب شرقی دمشق فرود می‌آید. ۳) چون عیسی÷نزول کرد، یهود و نصاری نزدش می‌آیند و می‌گویند ما اصحاب تو می‌باشیم، می‌گوید: شما دروغ می‌گوئید، اصحاب من، مهاجرین و مجاهدین هستند، در این وقت عیسی÷خلیفۀ مسلمانان را می‌بیند که برای آن‌ها نماز می‌خواند، و چون خلیفۀ مسلمانان عیسی÷را می‌بیند، از وی می‌خواهد که برای مردم امامت بدهد، عیسی÷می‌گوید: من آمده‌ام که وزیر باشم نه امیر. ۴) مدت بقای عیسی÷در روی زمین به حسب روایات مختلف، هفت سال، و یا نوزده سال، و یا بیست و چهار سال، و یا چهل سال، و چهال و پنج سال است. ۵) عیسی÷بعد از نزول خود بر روی زمین، با زنی از مردم ازد ازدواج می‌کند، و خداوند برایش دو فرزند می‌دهد که یکی را محمد و دیگری را موسی نام می‌گذارد، و بعد از آن می‌میرد، و در بیت المقدس دفن می‌شود. ۶) در زمانی که عیسی÷بر روی زمین می‌باشد، خلیفه و قاضی و مفتی و پولیسی وجود ندارد. ٧) عیسی÷در زمان بود و باش خود در روی زمین، به شریعت سیدنا محمد جحکم می‌کند، و از خود شریعت دیگری نمی‌آورد.