معجزۀ پیامبر اکرم جو مطلع شدن اهل مدینه از جریان لشکر
معجزۀ پیامبر در مورد جریان لشکر آشکار گردید. آن حضرت که در مدینه بود، قبل از اینکه کسی خبری از آنها بیاورد، خبر شهادت زید و جعفر و ابی‌رواحه را به مردم داد و اندوهگین شد و اشک‌هایش سرازیر گردید؛ سپس آنها را از فرماندهی خالد خبر داد و او را شیر خدا نامید [۱۱۵۱]آن گاه کسی آمد و اخبار جنگ را به آنان رسانید و چیزی بر آنچه پیامبر اکرم جفرموده بود، نیفزود [۱۱۵۲].
هنگامی که لشکر نزدیک مدینه رسید، پیامبر اکرم جو مسلمانان به استقبال آنان رفتند. فرزندان رزمندگان نیز پیشاپیش همه به سوی پدران خود می‌رفتند. آن حضرت فرمود: بچه‌ها را در آغوش بگیرید و فرزند جعفر را به من بدهید؛ چنانکه عبدالله بن جعفر را آوردند و آن حضرت او را بر مرکب خود نشاند. مردم به سوی لشکر خاک می‌پاشیدند و می‌گفتند: شما از راه خدا فرار کرده‌اید. پیامبر اکرم جفرمود: این‌ها فرار نکرده‌اند؛ بلکه خود برگشته‌اند [۱۱۵۳].
انسان از این گونه تربیت والای نبوی در شگفت می‌ماند که کودکان و نوجوانان و مردان به استقبال جنگجویان خود بروند و آنها را به خاطر اینکه در راه خدا شهید نشده‌اند، فراریان از راه خدا بخوانند و سرزنش نمایند! چه خوب بود که جوانان جوامع ما نیز که در کوچه و خیابان‌ها با قیافۀ زنانه بی‌هدف می‌چرخند، از این مردانگی و غیرت ایمانی عبرت بگیرند و یقیناً امت به این درجه از عزت نفس و مردانگی نمی‌رسد مگر با تربیت صحیح اسلامی‌ای که پایه‌های آن براساس راه و منهج پیامبر اکرم جاستوار شده باشد [۱۱۵۴].
[۱۱۵۱] نظرة النعیم، ج ۱، ص ۳۶۰. [۱۱۵۲] البدایة والنهایة، ج ۴، ص ۲۵۵. [۱۱۵۳] السیرة النبویة، ندوی، ص ۳۲۸ – تاریخ الذهبی، ص ۴۹۱. [۱۱۵۴] دروس و عبر من الجهاد النبوی، ص ۳۵۸.