۵- دوستی فقط برای رضایت خدا و پیامبرش
دشمن صلیبی مراقب اوضاع و در انتظار فرصتی بود تا به جبهه داخلی مسلمانان رخنه نماید و آتش فتنه را دامن زند و بنای محکم اخوت اسلامی را تضعیف نماید بنابراین، پادشاه غسان فرصت را غنیمت شمرده و سفیر خود را با دعوت نامه‌ای نزد کعب فرستاد و در آن نوشت: به من خبر رسیده است که صاحب تو بر تو جفا نموده است. تو تنها و بی‌مکان نیستی. نزد ما بیا، با تو همدردی خواهیم کرد [۱۵۶۱].
کعب بعد از خواندن نامۀ فوق گفت: این امر، آزمایشی دیگر است و افزود که کار من به جایی رسیده است که مردانی از مشرکان به من چشم طمع دوخته‌اند! آن گاه نامه را در آتش انداخت و آن را سوزاند [۱۵۶۲].
این موضع‌گیری کعب بیانگر دوستی و ارتباط محکم ایشان با خدا و رسولش و همچنین بیانگر قدرت ایمان و ارادۀ قوی او می‌باشد؛ چنانکه بلافاصله دریافت که با آزمایش جدیدی روبرو گردیده است که به مراتب سخت‌تر از آزمایشی بود که در آن به سر می‌برد. بنابراین، در این صدد بر نیامد تا پاسخ منفی پادشاه غسان را با کلمات و یا با پاره کردن نامه بدهد؛ بلکه ترجیح داد که نامه را بسوزاند تا خاکستر شود و نوشته‌هایش به دودی تبدیل گردد و در هوا منتشر شود.
بدین صورت کعب از آزمایش بزرگی جان سالم بدر برد و ایمانش قوی‌تر و روحش پاکیزه‌تر و اخلاقش گرامی‌تر از گذشته گردید [۱۵۶۳].
عزت والای این انسان‌های مؤمن، هر انسانی را شگفت‌زده می‌نماید و کعب نیز بعد از این آزمایش همچنان در قلۀ ایمان و اسلام باقی ماند و بدان افتخار می‌ورزید [۱۵۶۴].
[۱۵۶۱] بخاری، کتاب المغازی، شماره ۴۴۱۸. [۱۵۶۲] المغازی، ج ۳، ص ۱۰۵۱-۱۰۵۲. [۱۵۶۳] السیرة النبویة، ابی شبهه، ج ۲، ص ۵۱۷. [۱۵۶۴] فقه السیرة، بوطی، ص ۳۰۷.