حیات صحابه – جلد اول

پیامبر صو دعوت نمودن بکر

حافظ ابونُعیم از عبّاس سروایت نموده که مى‏گوید: پیامبر خدا صبه من فرمود: «من در تو و در برادرت قوتى براى حمایت خود چنان که لازم است نمى‏بینم، آیا مرا فردا به بازار مى‏برى، تا در اقامتگاه‏هاى قبایل مردم بیاییم؟»، و آن وقت مجمع بزرگى از عرب‏ها دور هم گرد مى‏آمدند. عبّاس سمى‏گوید: گفتم: اینها قبیله کنْده و کسانى‏اند که در اطراف آنها گرد آمده‏اند، و این قبیله از بهترین قبایل است که از یمن به حج مى‏آید، و این اقامتگاه‏هاى بکر بن وائل است، و این اقامتگاه‏هاى بنى عامر بن صَعْصَعَه مى‏باشد، یکى از اینها را براى خود انتخاب کن. پیامبر خدا صاز کنْدَه شروع نمود و نزد آنها آمده پرسید: «شما از کدام قوم هستید؟» گفتند: از اهل یمن. پیامبر صپرسید: «از کدام جاى یمن هستید؟» پاسخ دادند: از کنده، پیامبر صپرسید: «از کدام گروه کنده هستید؟» گفتند: از بنى عمرو بن معاویه. پیامبر صفرمود: «آیا خواهان خیر و نیکویى هستید؟» پرسیدند آن چیست؟ پیامبر صگفت: «گواهى بدهید که معبودى جز یک خدا وجود ندارد، نماز را برپا کنید، و به آنچه از طرف خداوند آمده است ایمان بیاورید». عبدالله بن اجلح می‌گوید: پدرم از بزرگان قوم خود برایم بیان نمود که: کنده به پیامبر صگفتند: اگر تو کامیاب شدى حکومت و پادشاهى را پس از خودت براى ما مى‏سپارى؟ پیامبر خدا صدر پاسخ به آنها فرمود: «پادشاهى و حکومت از آن خداوند است هر جایى که خودش بخواهد آن را قرار مى‏دهد». آنها بعد از شنیدن این جواب گفتند: ما به آن چه که تو آورده‏اى ضرورت و نیازى نداریم. کلبى مى‏گوید: آنها در جواب پیامبر صگفتند: آیا تو براى این آمده‏اى تا ما را از خدایان مان باز دارى، و با عرب‏ها دشمنى و اختلاف کنیم؟ برو به قوم خود ملحق شو که ما به تو هیچ ضرورتى نداریم.

پیامبر خدا صاز نزد آنها برگشت، و نزد بکر بن وائل آمده پرسید: «شما کدام قوم هستید؟» گفتند: از بکر بن وائل. پیامبر صپرسید: «از کدام گروه بکربن وائل؟» پاسخ دادند: از بنى قیس بن ثَعْلَبَه. پیامبر صفرمود: «تعدادتان چه قدر است؟» گفتند: در عدد مانند ریگ هستیم. پیامبر صپرسید: «قدرت حمایت و پشتیبانى (تان از دیگران) چطور است؟» گفتند: ما این قدرت را نداریم، چون در همجوارى فارس زندگى مى‏کنیم، ما نمى‏توانیم از آنها حمایت نکنیم و نمى‏توانیم علیه آنها کسى را پناه دهیم. پیامبر صفرمود: «آیا این حق را از خداوند بر خود لازم مى‏گردانید که اگر شما را باقى گذاشت، و در جاها و منازل آنها سکونت نمودید، و زن‏هایشان را به نکاح گرفتید، و فرزندانشان را غلام خود گردانیدید، که خداوند را سى و سه مرتبه سبحان‏الله بگویید، سى و سه بار الحمدللَّه و سى و چهار بارالله اکبر». آنها پرسیدند: تو کیستى؟ گفت: «من پیامبر خدا هستم». و بعد از آن حرکت نمود، چون از نزد آنها دور شد، کلبى مى‏گوید: عمویش ابولهب به دنبال وى بود و او را تعقیب نموده به مردم مى‏گفت: قول و گفته وى را قبول نکنید. ابولهب بر آنها مى‏گذشت، از او پرسیدند: آیا این مرد را مى‏شناسى؟ گفت: بلى، او بلندترین ماست، در چه ارتباط و از کدام کار وى مى‏پرسید؟ آنها وى را از آنچه پیامبر صایشان را به طرف آن فراخوانده بود باخبر نموده گفتند: وى ادّعا مى‏کند که پیامبر خداست. ابولهب گفت: آگاه باشید، که به گفته وى باور نکنید، چون او دیوانه است، و هرچه به ذهنش مى‏رسد آن را مى‏گوید. پاسخ دادند: آرى، ما این را وقتى که چیزهایى درباره فارس گفت، دانستیم (که وى دیوانه است) [۱۴۴]. این چنین در البدایه (۱۴۰/۳) آمده است.

[۱۴۴] بسیار ضعیف. ابونعیم، و همچنین در «البدایة» (۳/۱۴۰). در سند آن کلبی وجود دارد که متهم به دروغ است.