حیات صحابه – جلد اول

گفتار ابوبکر سدرباره صلح حدیبیه

ابن عساکر از واقدى روایت نموده، که گفت: ابوبکر صدّیق سمى‏گفت: در (تاریخ) اسلام از فتح حدیبیه فتح بزرگ‌تر وجود ندارد، ولى در آن روز نظر مردمان از آنچه در میان محمّد صو پروردگارش بود کوتاهى نمود، و بندگان در کارها عجله مى‏کنند، ولى خداوند أچون بندگان تا این که کارها را به همان مرحله‏اى که خواست اوست نرساند، شتاب و عجله نمى‏کند. من در روز حَجَّه الوداع به سُهَیل بن عمرو روى نمودم که در قربانگاه ایستاده بود، و قربانى پیامبر خدا صرا برایش نزدیک مى‏کرد و پیامبر صآن را به دست خود قربانى نمود، و سلمانى را بعد از آن طلب نمود و سرش را تراشید، به سهیل توجه داشتم که موهاى پیامبر صرا مى‏برداشت، و او را مى‏دیدم که آن را بر چشم‏هاى خود مى‏گذاشت، درین موقع به یاد روز حدیبیه افتادم که چگونه وى از نوشتن بسم الله الرحمن‏الرحیم و محمّد رسول الله ابا ورزید، در حال خداوندى را ستودم که او را به اسلام رهنمون ساخت [۲۵۱]. این چنین در کنزالعمال (۲۸۶/۵) آمده است.

[۲۵۱] بسیار ضعیف. هندی آن را در «کنزالعمال» (۵/۲۸۶، ۱۱۳۶) ذکر کرده است. در اسناد آن واقدی که متروک الحدیث است وجود دارد.