حیات صحابه – جلد اول

بیعت ابوذر بر امور پنچگانه

احمد از ابوذر سروایت نموده، که گفت: پیامبر خدا صپنج بار با من بیعت کرد، و هفت روز بر من تأکید و توثیق نمود، و خداوند را هفت بار بر من شاهد و گواه آورد که: در دین خدا از ملامت هیچ ملامت کننده نهراسم. ابوالمثنى مى‏گوید: ابوذر گفت: پیامبر خدا صمرا طلب نموده فرمود: «آیا مى‏خواهى بیعتى نمایى که در عوض آن برایت جنّت باشد؟» گفتم: بلى، و دست خود را پیش نمودم، پیامبر خدا ص- در حالى که بر من شرط مى‏گذاشت - گفت: از مردم چیزى طلب نکنم، گفتم: بلى. افزود: «و نه تازیانه ات را اگر از تو افتاد، تا این که خودت پیاده شده آن را بگیرى» [۳۶۲]. و در روایتى آمده که: پیامبر خدا صشش روز مى‏گفت: «اى ابوذر آنچه در آینده به تو گفته مى‏شود آن را بدان». چون روز هفتم فرا رسید گفت: «تو را در کارهاى سرّى و علنى‏ات به ترس از خدا توصیه مى‏کنم، و چون بدى نمودى نیکى کن، و از هیچ کس هرگز چیزى نخواه اگر چه تازیانه ات هم بیفتد، و قطعاً امانتى را نگیر [۳۶۳]» [۳۶۴]. این چنین در الترغیب (۹۹/۲) آمده است.

[۳۶۲] صحیح. احمد (۵/۱۰۷۲) آلبانی در «صحیح الترغیب» (۸۱۰) آن را صحیح دانسته است. [۳۶۳] این فرموده رسول خدا صدر ضمن توجه به درک و برداشت ایشان از شخصیت، ظرفیت و استعداد اشخاص مختلف، به سنگینى بار امانت و اداى درست آن دلالت مى‏کند. [۳۶۴] ضعیف. احمد (۵/۱۸۱) منذری می‌گوید: راویان آن ثقه هستند. همینطور هیثمی در «المجمع» (۳/۹۳). من می‌گویم در این روایت دو اشکال وارد است. اول: ابن لهیعه که ضعیف است. ثانیا روایت دراج از ابن ابی السمح ضعیف است. آلبانی در «صحیح الترغیب» (۸۱) آن را «حسن لغیره» دانسته است.