برگشتن طفیل به‌سوى قومش جهت دعوت آنها به اسلام وتأیید نمودن خداوند از وى توسط نشانهاى
طفیل مىگوید: آن گاه من به طرف قومم بیرون رفتم تا این که به گشادگیى در میان دو کوه که از آنجا قریه برایم معلوم مىشد، رسیدم. در همین جا نورى در میان دو چشمم (در پیشانیم) مانند چراغ پدیدار شد. گفتم،: بار خدایا، این را در غیر رویم ظاهر بگردان، چون مىترسم آنها گمان کنند، این عذابى است که در رویم به خاطر ترک دین آنها واقع شده است. مىگوید: آن نشانه، در سر تازیانهام جاى گرفت، و اهل قریه آن نور را در تازیانهام مىدیدند، که چون قندیل آویزان به خود شکل گرفته بود، این در حالى بود که من از آن گشادگى به طرف آنها پیاده مىرفتم، تا این که نزد آنها رسیده و در میان‌شان قرار گرفتم.