بیعت جریر بن عبدالله بر ارکان اسلام و نصیحت براى هر مسلمان
احمد از جریر سروایت نموده، که گفت: با پیامبر خدا صبه برپا داشتن نماز، دادن زکات و نصیحت براى هر مسلمان بیعت نمودم [۳۵۲]. ابن جریر نیز مانند این را، چنان که در کنز العمال (۸۲/۱) آمده، روایت نموده است، و شیخین (بخارى و مسلم) و ترمذى آن را، چنان که در الترغیب (۲۳۶/۳) آمده، روایت کردهاند. احمد همچنین از طریق دیگرى از وى روایت نموده که: مىگوید: گفتم: اى پیامبر خدا بر من شرط بگذار چون تو به شرط عالمترى. فرمود: «من با تو بر این بیعت مىکنم، که خداوند را به تنهاییش عبادت کنى و به وى چیزى را شریک نیاورى، نماز را برپاى دارى، زکات را ادا کنى، براى هر مسلمان نصیحت نایى و از شرک بیزارى نمایى» [۳۵۳]. نسائى این را، چنان که در البدایه (۷۸/۵) آمده، روایت کرده، و ابن جریر مانند این را، چنان که در الکنز (۸۲/۱) آمده، روایت نموده، جز این که وى گفته است: «مسلمانان را نصیحت مىکنى و از شرک جدا مىشوى»، طبرانى از وى روایت نموده، که گفت: جریر سنزد پیامبر خدا صآمد و به او گفت: «اى جریر دستت را پیش آور»، جریر پرسید: بر چه؟ [۳۵۴]فرمود: «این که خودت را به خدا تسلیم کنى، و براى هر مسلمان نصیحت نمایى». جریر به آن از گوش فراداد - وى که مرد عاقل و خردمندى بود - گفت: اى پیامبر خدا در آنچه توانستم؟ بنابراین بعد از وى براى مردم رخصت بود. [۳۵۵] [۳۵۶]این چنین در الکنز (۸۲/۱) آمده.
[۳۵۲] بخاری (۲۹۶۲) (۳۹۶۳) و مسلم (۱۹۶) و احمد (۲/۳۵۸). [۳۵۳] صحیح. احمد (۴/۳۵۷) و نسائی (۷/۱۴۷) و بیهقی (۹/۱۳). [۳۵۴] یعنى بر کدام شروط بیعت صورت مىگیرد. [۳۵۵] ضعیف. رواه الطبرانی فی الکبیر (۲۳۶۵) در سند آن داود بن یزید الأودی که ضعیف است. نگا: تقریب (۱/۲۳۵). [۳۵۶] یعنى هر کس به حد توان و قدرت خود مکلّف به اداى مسؤولیتهاى به دوش گرفتهاش بود. م.