بیعت عزّه بنت خایل با پیامبر ص
طبرانى از عزه بنت خایل لروایت نموده که: وى نزد پیامبر خدا صآمد و پیامبر صبا وى بیعت نمود که: «زنا نکنى، سرقت ننمایى و اولاد خود را زنده، آشکارا یا پنهان، در گور نکنى». عزه می‌گوید: اما زنده به گور نمودن آشکارا دانستم، ولى در قبال زنده به گور نمودن پنهان و خفى پیامبر خدا صرا نپرسیدم، و او نیز به من خبر نداد، ولى در نفسم (قلبم) چنین واقع شد که «زنده درگور نمودن خفى) همان از بین بردن فرزند (در شکم) است، به خدا سوگند من ابداً فرزندم را (در شکمم) از بین نمىبرم [۴۰۳]. هیثمى (۳۹/۶) مىگوید: طبرانى به مانند آن را در الاوسط و الکبیر از عطاء بن مسعود کعبى از پدرش و او از عزه روایت نموده، و مسعود را نشناختم، و بقیه رجال وى ثقه مىباشند.
[۴۰۳] ضعیف. طبرانی در «الکبیر» (۸۵۳) و «الأوسط» (۵/ چاپ مجمع البحرین) در سند آن مسعود الکلبی است که همانگونه که هیثمی در «المجمع» (۶/ ۳۹) می‌گوید در وی جهالت است.