محمد جدر دامان عموی مهربان
ابوطالب به بهترین شیوه از برادرزاده‌اش نگهداری می‌نمود؛ وی، محمد او را همراه پسرانش کرد و حتی او را از همۀ فرزندانش بیشتر دوست می‌داشت و حرمت و احترام ویژه‌ای برای او قایل بود.
ابوطالب، از آن پس تا چهل سال، همواره پشتیبان محمد جبود و در حمایت از او، از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد و با تمام توانش از او دفاع می‌نمود. ابوطالب محور تمام دوستی‌ها و دشمنی‌هایش را بر اساس حمایت و پشتیبانی از برادرزاده‌اش بنا نهاد. درادامه نمونه‌ای از این موارد را خواهیم آورد.