پیشی گرفتن مسلمانان از یکدیگر
هر یک از مسلمانان که فراخوان رسول خدا جرا برای جهاد با رومیان شنید، سعی می‌کرد از دیگران پیشی بگیرد. مسلمانان با سرعتی هرچه تمام‌تر آماده می‌شدند و قبایل از نقاط مختلف بسوی مدینه سرازیر گشتند و هیچ یک از مسلمانان راضی نبود از این جنگ تخلف کند مگر کسانی که منافق بودند و نیز به استثنای سه نفر از مسلمانان راستین. حتی فقیران و تهیدستان نزد پیامبر جمی‌آمدند و از ایشان می‌خواستند که مرکب و ساز و برگ جنگی در اختیارشان قرار دهد تا در جنگ شرکت کنند؛ اما رسول خدا جمی‌فرمود: من، مرکبی ندارم که در اختیار شما قرار دهم و آن‌ها در حالی باز می‌گشتند که اشک از چشمانشان سرازیر بود؛ بدین خاطر که چیزی نمی‌یافتند تا در راه خدا انفاق کنند. در همین حال که مسلمانان از یکدیگر سبقت می‌گرفتند، عثمان بن عفانسکاروانی مشتمل بر ۲۰۰ شتر و دویست اوقیه نقره را با تمام زاد و توشه‌ای که برای تجارت شام آماده کرده بود، در راه خدا صدقه داد و سپس ۱۰۰ شتر دیگر با وسایل لازم برای هر شتر و هزار دینار طلا آورد و به رسول خدا جتحویل داد. پیامبر جدر حالی که آن‌ها را زیر رو می‌کرد، فرمود: «از امروز به بعد، عثمان هر عملی که انجام دهد، زیان نخواهد دید». عثمان همچنان به انفاق ادامه داد تا اینکه ٩۰۰ شتر و ۱۰۰ اسب غیر از پول‌های نقد، در راه خدا انفاق کرد. عبدالرحمن بن عوف ۲۰۰ اوقیه نقره، انفاق کرد.
ابوبکرستمام دارایی و مالش را که ۴۰۰۰ درهم بود، انفاق کرد و برای خانواده‌اش فقط خدا و رسولش را گذاشت. ابوبکرساولین کسی بود که اموالش را آورد و انفاق نمود. عمرسنصف مالش را انفاق کرد، عباس هم مال زیادی آورد و در راه خدا داد. طلحه و سعد بن عباده و محمد بن مسلمه نیز اموال زیادی آوردند و تقدیم نمودند. عاصم بن عدی ٧۰ وسق خرما آورد و در راه خدا انفاق کرد. تمام مسلمانان، پیاپی صدقاتشان را کم و زیاد می‌آوردند و حتی کسانی بودند که یک مد و یا دو مد انفاق می‌کردند؛ زیرا توان بیشتری نداشتند. زنان نیز زیور آلات، دستبندها، خلخال‌ها و گوشواره‌ها و انگشترهایشان را نزد پیامبر جمی‌فرستادند و نثار می‌کردند. غیر از منافقان کسی دیگر در انفاق فی سبیل الله بخل نورزید. بلکه منافقان، انفاق داوطلبانه مؤمنان ونیز اعلام آمادگی مسلمانان تهیدست را به مسخره گرفتند. [۶۰۴]
[۶۰۴] این موضوع در آیه ٧٩ سوره توبه، به خوبی بیان شده است.