سیرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم

فهرست کتاب

خاکسپاری پیکر رسول اکرم ج

خاکسپاری پیکر رسول اکرم ج

پیش از خاکسپاری پیکر رسول خدا ج، بین مهاجرین و انصار اختلاف و بگو مگو بالا گرفت و در سقیفه بنی ساعده، بحث و جدل فراوانی میان آن‌ها در مورد خلافت رسول اکرم جروی داد و سرانجام همه بر جانشینی ابوبکر صدیقساتفاق پیدا کردند. روز دوشنبه با همین اوضاع و احوال گذشت و شب فرا رسید مردم تا پایان شب از کفن و دفن جنازه پیامبر جبازماندند و همچنان رو انداز آن یمنی بر پیکر مبارک کشیده شده بود و خانواده پیامبر جدرب حجره را بسته بودند.

روز سه شنبه رسول خدا جرا با همان لباس‌ها غسل دادند. کسانی که جنازه ایشان را غسل دادند، عبارتند از: عباس، علی، فضل و قثم فرزندان عباس و شقران برده آزاد شده رسول خدا جو اسامه بن زید واوس بن خولی.

عباس و فضل و قثم پیکر پیامبر جرا پهلو به پهلو می‌گرداندند و اسامه و شقران آب می‌ریختند و علی او را غسل می‌داد و اوس او را به سینه‌اش تکیه داده بود.

پیکر پیامبر جرا سه بار غسل دادند، نخست با آب، سپس با سدر، مرتبه سوم با آب چاهی بنام «غرس» که متعلق به سعد بن خثیمه و در ناحیه قباء بود و از آن آب می‌نوشیدند. [۶۶۴]

سپس پیامبر جرا در سه پارچه سفید سحولی، از جنس پنبه کفن کردند و پیراهن و عمامه، جزو کفن رسول اکرم جنبود. [۶۶۵]

در مورد محل دفن رسول خدا جنیز میان صحابهشاختلاف افتاد. ابوبکرسگفت: از رسول خدا جشنیدم که فرمود: هیچ پیامبری قبض روح نمی‌شد مگر آنکه در همان جایی که جان می‌سپرد، دفن می‌گردید. پس از آن ابوطلحه فرشی را که پیامبرجبر آن وفات کرده بود برداشت و همانجارا حفر کرد و برای قبر لحدی نیز حفر نمود.

سپس مردم، در قالب گروه‌های ده نفری وارد خانه شدند و به صورت فرادی و بدون اینکه کسی امام باشد، نماز جنازه خواندند. اولین کسانی که بر پیامبر جنماز جنازه گزاردند، خویشاوندانش بودند. سپس مهاجران و بعد انصار، آنگاه زنان و سپس کودکان. روز سه شنبه به همین منوال سپری شد و شب چهارشنبه فرا رسید. عایشه می‌گوید: ما هنوز از دفن رسول خدا جبی خبر بودیم که در دل شب و به روایتی آخر شب چهارشنبه صدای بیل‌ها را که خاک می‌ریختند، شنیدیم. [۶۶۶]

[۶۶۴] طبقات ابن سعد (۲/۲٧٧- ۲۸۱) [۶۶۵] متفق علیه [۶۶۶] مختصر السیره؛ تفصیل مطلب پیرامون وفات پیامبر را نگا: صحیح بخاری، باب مرض النبی و چند باب پس از آن؛ صحیح مسلم؛ مشکاه المصابیح؛ سیره ابن هشام (۲/۶۴٩- ۶۶۵)؛ رحمه للعالمین (۱/۲٧٧- ۲۸۶)