سیرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم

نامه‌ای به هوذه بن علی فرمانروای یمامه

پیامبر جبه هوذه بن علی فرماندار یمامه هم نام‌های بدین شرح نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم

از محمد (ج) پیام آور خدا به هوذه بن علی. سلام بر کسی که از هدایت، تبعیت کند؛ بدانکه دینم تا آنجا گسترش خواهد یافت که پای اسبان و شتران، بدانجا برسد. لذا اسلام بیاور تا در امان بمانی و من نیز تو را همچنان کارگزار زیردستانت قرار می‌دهم». پیامبر جبرای بردن این نامه، سلیط بن عمرو عامری را تعیین نمود. وقتی سلیطسبا نامه مهرشده، بر هوذه وارد شد، هوذه به او خوشامد گفت و به خوبی از او استقبال نمود.

سلیط نامه را برای هوذه خواند. هوذه در پاسخ پیامبر جچنین نوشت:

دعوت شما، چقدر زیبا و نیکو است؛ قوم عرب، از من حساب می‌برند؛ بخشی از کار را به من واگذارید تا من نیز پیرو شما شوم». وی به سلیطسجوایزی داد و جامه‌هایی گرانبها، هدیه کرد. سلیط با تمام این جوایز و هدایا، نزد پیامبر جآمد و ماجرا را گزارش داد. پیامبر جنامه وی را خواند و فرمود: اگر از من، یک قطعه از زمین را هم درخواست می‌کرد، به او نمی‌دادم. هم خودش از میان برود و هم تمام آنچه که در اختیار دارد. هنگامی که پیامبر جاز فتح مکه باز می‌گشت، حبرئیل، خبر مرگ هوذه را به پیامبر داد؛ پیامبر جفرمود: در یمامه دروغگویی پدیدار خواهد شد که ادعای پیامبری خواهد کرد و پس از وفات من، به قتل خواهد رسید. شخصی پرسید: ای رسول خدا، چه کسی، او را خواهد کشت؟ رسول اکرم جفرمود: «تو و یارانت». و همین طور نیز شد. [۵۱۲]

[۵۱۲] زاد المعاد (۳/۶۳)