غزوه ذی العشیره
در ماه جمادی الاولی و جمادی الاخر سال دوم هجری برابر با نوامبر و دسامبر سال ۶۲۳ میلادی رسول خدا جبا دویست و پنجاه و به روایتی دویست تن از مهاجران داوطلب بیرون شدند؛ آنان، سی سواری داشتند که به نوبت سوار می‌شدند و مقصد بستن راه کاروان قریش بود که به شام می‌رفت. به پیامبر و یارانش خبر رسیده بود که در این کاروان اموالی از تمام قریشیان وجود دارد. وقتی رسول خدا جو یارانش به ذی العشیره [۳۳٩]رسیدند، متوجه شدند که کاروان، چند روز جلوتر رفته است؛ این، همان کاروانی است که هنگام بازگشت آن از شام، رسول خدا جآن را تعقیب کرد و سبب غزوه بد رالکبری شد.
در این غزوه رسول خدا جدر اواخر جمادی الاولی ازمدینه بیرون شدند و در اوائل جمادی الاخری بنا بر روایت ابن اسحاق بازگشتند و شاید همین مسئله است که باعث اختلاف سیره نویسان درتعیین ماه این غزوه شده است.
و در اثنای همین غزوه رسول خدا جپیمان عدم تجاوز با بنی مدلج و هم پیمانانشان از بنی ضمره را امضاء نمودند. دراین غزوه پیامبر جابوسلمه بن عبدالاسد مخزومیسرابه عنوان جانشین بر مدینه گماشت و پرچم سفید در این غزوه به دست حمزه بن عبدالمطلبسبود.
[۳۳٩] عشیره مصغره است و نیز گفته شده عشیراء با الف کشیده، نام مکانی است درنواحی ینبع