سیرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم

اوضاع دینی جزیره العرب

هنگام ظهور اسلام، ادیانی که باز شناختیم، شاخصترین ادیان قوم عرب بودند؛ البته همه این‌ها در آستانه نابودی قرار داشتند. مشرکان که ادعای پیروی ازدین ابراهیم÷را می‌نمودند تا حدود زیادی از اوامر و نواهی ابراهیم فاصله گرفته بودند و تمام خوبی‌های اخلاقی، از جامعۀ آن‌ها رخت بربسته و نافرمانی‌ها، فزونی یافته و با گذشت زمان، بت پرستی و خرافات دینی در جامعه شان رشد کرده و تمام زندگی اجتماعی و سیاسی و دینی آن‌ها را به شدت تحت تأثیر قرار داده بود.

بر یهودیان، ریا و جاه طلبی، چنان چیره شده بود که بزرگان و رؤسای آن‌ها خدایانی محسوب می‌شدند که بدون توجه به احکام خدا، بین مردم حکمرانی می‌کردند و به حدی بر مردم غلبه یافته بودند که گویا بر جزئیات زندگی مردم حتی بر نفس کشیدن آن‌ها نظارت داشتند. تمام هم و غم رؤسای یهودیان، بهره مندی ازمال و ریاست بود؛ هرچند به قیمت از بین رفتن اصول و مبادی دینیشان تمام می‌شد یا به بی دینی و کفر و بی توجهی به آموزه‌های الهی می‌انجامید که خداوند، همگان را به انجام آن‌ها و به رعایت و تقدیس آن‌ها موظف کرده است.

مسیحیت به بت پرستی پیچیده و نامفهومی تبدیل شده بود که درک آن مشکل بود؛ مسیحیت، خدا و انسان را با هم درآمیخته و از تأثیر حقیقی بر قلوب عرب‌ها و مسیحیان باز مانده بود. زیرا آموزه‌های مسیحیت، با روند عادی و مورد رعایت عرب‌ها سازگار نبود و از این رو آنان، نمی‌توانستند از شیوه جاافتاده زندگیشان فاصله بگیرند. وضعیت پیروان سایر ادیان نیز همانند اوضاع و احوال مشرکان بود و از نظر اعتقادی، با هم مشابهت داشتند و از آداب و رسوم دینی همانندی برخوردار بودند.