باب: پیرامون گزاردن نماز در خانهی کعبه
گزاردن نمازهای فرض و نفل در داخل خانهی کعبه درست است؛ و همچنین گزاردن نمازهای فرض و نفل، بر بالای خانهی کعبه [یعنی بر بام آن] درست است؛ اگر چه نمازگزار در وقت خواندن نماز، سُترهای را در جلوی سجدهگاهش قرار ندهد؛ ولی به جهت عدم تعظیم و بزرگداشت خانهی کعبه و اسائهی ادب و بیحرمتی بدان - به جهت بالا رفتن بر آن - این کارش مکروه میباشد.
و هرگاه در داخل خانهی کعبه یا بر بالای آن، مقتدی پشت خویش را در برابر غیرصورت امام قرار داد، در آن صورت اقتدای وی درست است؛ [یعنی اگر چنانچه مقتدی، صورت خویش را در برابر پشت امام قرار داد؛ یا صورت خویش را در برابر پهلوی امام قرار داد؛ یا پشت خود را در برابر پهلوی پیشنماز قرار داد؛ یا پشت خویش را در برابر پشت امام خویش قرار داد؛ یا پهلوی خود را در برابر صورت امامش قرار داد؛ یا پهلویش را در برابر پهلوی امامش قرار داد و حال آن که به سوی جهتی غیر از جهت امام رو نموده است؛ و یا صورتش را در برابر صورت امام قرار داده بود؛ در این هفت صورت، اقتدای مقتدی به امام درست است؛ ولی از این هفت مورد، یک مورد مکروه میباشد؛ و آن این که صورت مقتدی با صورت امام، برابر باشد که در آن صورت، نمازش با کراهیت درست است.]
و اگر چنانچه مقتدی، پشت خویش را با صورت امام و پیشنمازش برابر کرد، در آن صورت نماز و اقتدای وی درست نیست؛ [زیرا جلوتر از امام خویش ایستاده است.]
و اقتدا برای کسانی درست است که خارج از خانهی کعبه [و در مسجدالحرام] هستند و به پیشنمازی اقتدا کردهاند که وی در داخل خانهی کعبه میباشد؛ [خواه همراه با او، جماعتی باشد یا نباشد؛] و این حکم در صورتی است که دروازدهی خانهی کعبه، باز و گشوده باشد.
و اگر چنانچه امام در خارج از خانهی کعبه [و در مسجدالحرام] نماز گزارد، و مردم نیز در اطراف خانهی کعبه، حلقه زدند و به امام اقتدا نمودند، در آن صورت اقتدای تمامی آنها درست است؛ مگر کسانی که به هنگام نماز در همان جهتی به خانهی کعبه نزدیک باشند که امام و پیشنمازشان نیز در همان جهت ایستاده است؛ [در این صورت، چون که جلوتر از امام خویش ایستادهاند، اقتدای آنها به امام، درست نیست؛ ولی اگر فردی به هنگام نماز در جهتی غیر از جهت امام به خانهی کعبه نزدیک باشد، در این صورت، نمازش صحیح است.]