کردارهای قلب - ترجمه اعمال القلوب

توکل ابراهیم (÷) و همراهانش

خداوند درباره‏ی دوستان خود ابراهیم و آن‌هایی که با او ایمان آوردند می‌گوید آن‌ها گفتند: ﴿رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَإِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ﴾[الممتحنة: ۴] «بر تو توکل کردیم و به درگاه تو روآوردیم و بازگشت همه به سوی توست» یعنی در تمام امورمان به تو توکل کردیم و آن را به تو سپردیم. به خاطر استحکام توکل و استواری ایمان‌شان خداوند دستور داد آن‌ها را به عنوان الگوی نیک سرمشق خود قرار دهیم: ﴿قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ﴾[الممتحنة: ۴] «ابراهیم و یارانش سرمشق خوبی برای شمابودند» آنهااین چنین به خدا توکل کردند و همه‏ی کارها و امورشان را به طور کامل به او واگذار کردند، در عین اینکه خود تلاش و کوشش می‌کردند در هر امری در راستای خشنودی رحمان از توکل جدا نمی‏شدند.