برخی کارها خود به شکر منجر میشود؛ مانند موارد زیر:
۱- به کسانی که جایگاهی پایینتر از شما دارند بنگرید، پیامبر فرمود: «انظروا إلی من هو أسفلُ منكم و لاتنظروا إلی من هو فوقكم فإنّه أجدرُ ألا تزدروا نعمة الله»:«به کسانی که پایینتر از شما هستند نگاه کنید، نه به آنهایی که بالاتر از شما هستند. شایستهتر آن است که نعمت الهی را ناچیز نشمارید». [۲۳۳]
وقتی انسان به کسان بالاتر از خود نگاه میکند و به آنها میاندیشد باید بداند و ایمان داشته باشد که این قسمت خدا است و نباید این مورد او را از شکر خدا باز دارد. در اشتباهند آنان که کسان بهتر و بالاتر از خود را میبینند و از شکر خدا باز میمانند، باید بدانند که خداوند فرمود: ﴿وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ وَرَفَعَ بَعۡضَكُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡ﴾[الأنعام: ۱۶۵] «اوست که شما را در زمین جانشین قرار داد و بعضی را نسبت به دیگران مرتبه بالاتر بخشید تا شما را به آنچه مقرر کرده است، بیازماید».
۲- بنده باید بداند او عهدهدار نعمتهایی است که خدا به او داده است.خداوند فرمود: ﴿ثُمَّ لَتُسَۡٔلُنَّ يَوۡمَئِذٍ عَنِ ٱلنَّعِيمِ٨﴾[التكاثر: ۸] «در آن روز از نعمتهایی که داشتید بازخواست خواهید شد». وقتی به این وقوف یابد و بداند که روز رستاخیز او مسؤول آن نعمتها شناخته میشود و به خاطر آن و حتی آب سرد محاسبه میشود، از خشیت آن روز به شکر میپردازد. بازخواست و مناقشه در آن روز خود عذاب است.
[۲۳۳] صحیح است: به روایت بخاری (۶۴٩۰) بخش الرقاق، باب لینظر إلی من هو أسفل منه ولاینظر إلی من فضل علیه، و مسلم (۲٩۶۳) بخش الزهد و الرقائق.