علی بن حسین و صدقه دادن شبانه
علی بن حسین شبانگاهان ظرفهای پر از نان و غذا را روی دوش خود میگذاشت و در آن تاریکی دنبال بینوایان میگشت تا به آنها بدهد ، وی معتقد بود: صدقه در تاریکی شب خشم پروردگار را فرو مینشاند. [۵۴]در مدینه مردمانی بودند که نمیدانستند چگونه زندگیشان میچرخد، اما وقتی علی بن حسین مرد معلوم شد که او بوده نان و غذا را برای آن مردم میآورده است، و بدین گونه کسی را که شبانه پیش آنها میآمد از دست دادند. وقتی مرد نشانههای زخم ناشی از باری را که به دوش بر میداشت روی بدنش دیدند. او خانهی بیوهزنان را از لحاظ مواد غذایی تأمین کرد و صدخانه را زیر سرپرستی داشت!! [۵۵]
این وضعیتها و داستانها را خداوند آشکار ساخت تا آن افراد الگوی مردم شوند. [۵۶]
خداوند خود فرمود: ﴿وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا﴾[الفرقان: ٧٤] «ما را الگوی پرهیزگاران قرار بده». و ﴿وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا﴾[الانبیاء: ٧٣] «آنها را پیشوا قرار دادیم تا به اذن ما سبب هدایت شوند».
[۵۴] ابونعیم در حلیة الأولیاء، (۳/۱۳۵-۱۳۶) آورده است. [۵۵] به نقل از حلیة الأولیاء ۳/۱۳۶ از ابونعیم. نیز ن. ک سیر أعلام النبلاء ۴/۴-۳٩۳. [۵۶] یعنی مانند آنها رفتار کنند. در مصباح المنیر آمده است: مردم به پیشوا اقتدا میکنند.