فرق مقام و حال
جایگاه سوم از مقامات کارهای مربوط به دل امیدواری است. این مقام بر پایداری و دوام دلالت میکند، زیرا اگر چیزی زودگذر بود حال نامیده میشد، نه مقام.
برای تبیین بیشتر فرق میان مقام و حال یک نمونه میآوریم، کارهای دل شایسته است مقام باشد نه حالاتی گذرا.
بنابراین نه خوف مطلوب، نه امیدواری مطلوب، نه حیای مطلوب، نه اخلاص و نه توکل مطلوب هیچکدام گذرا نیست.
لاجرم بایستی مقامات باشد، و این میتواند یادآوری ارزشمندی باشد برای کسی که خواستار کارهای دل است و درآن میاندیشد.
مثال: یک نوع رنگ زردی هست مانند زردی طلا، و نوعی که زود کنار میرود مانند زردی ناشی از خوف و نگرانی، دیگر نوع آن است که میانهی این دو است، مانند زردی ناشی از بیماری. با توضیخ بیشتر میتوان گفت زردی همیشگی مانند رنگ طلا، زردی دیگری که زود کنار میرود و در لحظههایی پیش میآید، با رفتن نگرانی و ترس میرود، آن دیگری چند روزی ممکن است بماند مانند زردی بیماری.
اکنون وقتی از امور دل سخن میگوییم منظور چیزهایی است که همیشه در دل هست، مقامات همیشگی و پایداری که در دل وجود دارد، امیدواری، خوف و حیا و اخلاص در دل هست. و مردم حالتهایی پیدا میکنند که با وجود ضعف گاهی به درازا میکشد، گاهی زودگذر است، که البته مقامات نیست. آن چه از انسان مسلمان انتظار میرود، آن است که وقتی خود را بر چنین کارهای ایمانی بار میآورد، در آن پایدار و بر آن استوار باشد، و این اعمال در او همیشگی باشد نه حالی زودگذر و دگرگون شونده.